Üç tarafı deniz olsun, pınarlarından gürül gürül sular çağlasın. Yıllar boyu verdiğimiz vergilerle bir defaya mahsus su şebekesi döşensin ancak hammaddesi pahalı bir fabrika ürünüymüş gibi, hepimizin olan Allah’ın suyuna sanki başkasının babasının malıymış gibi her ay düzenli olarak para ödeyelim.

Bir hizmet makamına insan seçilirken en fazla sınav yapılır yahut akademik kariyerine bakılır. Oysa bir makamdaki başarı bilgi değil; daha çok sağlıklı düşünce ve adalet duygusu meselesidir. Bilgi eksikliği bir biçimde, mesela bilen kişilere danışılarak vs. de telafi edilebilir.

Adı bıçak parası olunca kötü de fark ücreti olunca neden iyi! İkisinde de bu ücreti ödeyen halkımız değil mi! Önce muayenehaneme gel demek ile fark ücretimiz şu kadar demek vatandaşın cebi açısından aynı şey değil mi!

Psikiyatristler bazı bilindik sebeplerle ilaç dışı yaklaşımları benimsemiyor, bu durumda ellerinde tek seçenek olarak ilaç vermek kalıyor.
İlaç verebilmek için ise teşhis konulması gerekiyor. Bu durum, her sorunu hastalık olarak görme yaklaşımını körüklüyor.

Daha dünyaya gelişi bile organik olmayan, yani doğumu dahi suni sezaryen yöntemiyle gerçekleşen bir canlının daha sonra organik bir yaşam sürmesi nasıl mümkün olabilir ki! Dünyaya kendi kanından ve canından bir canlı getirmenin ücreti diyebileceğimiz bir doğum sancısını bile göze alamayıp bu bedeli kadın…

Kürtaj konusunda mahkemelerin dün öyle, bugün böyle diyebilen, hatta bir konuda bile birbiriyle çelişebilen kararlarını değil de kürtaj olmuş anaların asla yalan söylemeyen ruhsal durumlarına baksak biraz da, sonra da elimizi vicdanımıza, kendimizi de daha dünyaya gelmeden katledilen bir ceninin yerine koysak…

Günümüz sağlığının en temel iki konusu… Yiyeceklerin bozuk olması, organik olmaması durup dururken değil; aslında insanların organikliğinin bozulmasıyla başladı. Çünkü organik olmayan ve zararlı denilen gıdalar organikliğini yitiren bir duygu ve düşünce dünyası neticesinde ortaya çıktı.

İnsanoğlu, omzunda çoğu vebal türünden ağır günahları, tüm bunlara rağmen zayıflasa da tamamen sönmemiş, yani az buçuk da olsa ayakta duran bir imanı varsa zamanla içinde kendisini sıkıştıran ruhi kıskaçtan samimi değil, hamasi nitelikli hayır adımları atmaya çalışarak kurtulmak ister.

Neden sağlık meselesine siyah ve beyaz mantığıyla bakılır, hiç düşündünüz mü! Şikayet edilen bir sorun illaki hastalık sayılmak veya normal bir durum olmak zorunda mıdır! Üçüncü bir hal yok mudur? Hadi diyelim ki tablo normal değil! Normal olma durumunun dışındaki bir tablo …

Bu sürede gitmediğim doktor, kullanmadığım ilaç kalmadı. Durumuma her doktor ayrı bir teşhis koydu. Kimi depresyon, kimi anksiyete dedi. Depresyon diyenler kendi aralarında üçe – beşe ayrıldı.

“Dünyada ilk defa…” sözü gururumuzu okşuyor. Neyi dünyada ilk kez yapabiliyoruz ki “dünyadaki en zor işlerin başında gelen” organ naklini yapabilelim. Bu gerçeğe rağmen böylesi bir işe nasıl bu kadar kolay dalabiliyoruz! Muhtemelen organ naklini organ ve nakil kelimelerine bakarak bir organ bulmak…

Ankara’dan bakınca profesör değil, ordinaryus olsanız bile asla göremeyeceğiniz, ancak işin mutfağında olunca fark edebileceğiniz, çünkü hayatın = akademisyenlik olmadığı bazılarınca bilinen, en azından bilinmesi gereken, lakin bir kısım zevat tarafından çok da bilinmesi istenmeyen bir gerçektir.

Şiddet bir algı ve davranış bozukluğudur. Birçok şey bozuksa, hele hele en önemli şeyler olan algımız ve niyetimiz bozulmuşsa davranışlarımızda da bozulma olması olağan bir sonuçtur. Nelerimiz nasıl bozuk, şimdi hep birlikte bunu görelim:

Son dönemde, “Psikolojik tedavi gören şahıs dehşet saçtı” türü haberler basında sıklıkla yer almaya başladı. Daha dün 7 yaşındaki Ece’yi öldüren ve psikolojik tedavi gördüğü ifade edilen kişi, “Pişman mısınız” sorusuna içli bir iç geçirme ile, “Pişmanım” diye cevap veriyor. Peki niçin yaptınız sorusunu ise kafasını sallayarak, “Bilmiyorum” diye yanıtlıyor.

İsim takmak göründüğü kadar basit bir eylem değildir. Çünkü bu eylem akabinde gelecek algıları ve yaklaşımları belirlemesi bakımından büyük bir önem taşır. Bir adama onca iyi ve saygın meziyetine rağmen söz gelimi kel sıfatını takın, yığınla insan o kişiyi daha ilk gördüğünde hiçbir meziyetini …

Atalarımız, “Öküz alırken toruna, gelin alırken dedeye danış” demişlerdir. Çünkü öküze “ihtiyacı olduğu için” dede, geline de “duygusallık söz konusu olabileceği için” torun yanlı yaklaşabilir, dolayısı ile ortaya gerçekçi bir değerlendirme ve sonuç çıkmayabilir. Aynı gerçeklikten hareketle meseleye hekim dışı ancak çok da uzak olmayan…

Çocuğunuz yaşıtlarına göre biraz utangaç mı? Kesin “sosyal anksiyetesi” vardır. Eskiden böylelerine, “Ne edepli çocuk, bak bu yaşta yüzü kızarıyor, bu çocuktan korkma… Aferin, Maşallah” falan derlerdi. Kız ise evlenmek için en çok bunları tercih ederlerdi.

“Artık hiçbir yiyecek doğal değil, hem stres faktörü…” falan diyenlere, “İyi tamam da bu kadar yıl süren eğitim, akabinde oluşan bilinçlenme, eski asırlara nazaran daha dengeli beslenme, her türlü imkâna ulaşımda kolaylık ve daha fazlası. Peki, bunlara ne diyeceğiz” diye sorar!

Ayrıca, bu kadar yetişmiş

Performans sistemi ülkemize, en çok da sağlık teşkilatımıza özgü önemli bir buluş değildir. Doğru düzgün neyi bulmuşuzdur ki bunu bulmuş olalım. Aslında bu sistem İkinci Dünya Savaşı yıllarında liman işçilerinin performansını artırmak için icat edildi diye biliyorum

Bir arabanın ne kadar hızlı gidip gidemeyeceğini, varacağı yere çabuk ulaşıp ulaşamayacağı, hatta kaza yapıp yapmayacağını sadece arabanın kendisi belirlemez. Bu sonuçların nasıl ortaya çıkacağını belirleyen faktörlerin başında o arabayı kullanan (yöneten) kişinin özellikleri, özellikle de arabayla olan ilişki biçimi gelir.