ESAS KIYAMET ALAMETİ

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

ESAS KIYAMET ALAMETİ

04/12/2017

Mesela Fatih Ürek bir ilahi okusa hemen hepimiz garipseriz.

Hele hele Kuşum Ayhan ezan okusa bu duruma kıyamet alameti diyenden geçilmez.

Niye?

Neden?

Bizler kendimize hak gördüklerimizi neden başkasına layık görmüyoruz?

Neden cinselliğe ve onunla ilgili tercihlere vs bu kadar anlam yüklüyoruz? Neden oraya gelince uyuyanlarımız uyanıyor, suskunlarımız konuşuyor, durgunlarımız anında harekete geçiyor?

Neden hem her şey Allah'tandır, O'nun takdiridir diye inanıyor hem de akıl hastalarını deli diyerek küçümsüyor, dul olmayı ayıplıyor, hormonal sorunlardan adeta nefret ediyoruz?

Bu paradokstan daha büyük bir ilkellik ve cehalet var mıdır? Bir şey ayıp ise en büyük ayıp bu zamanda bile hala süren bu zifiri cehalet değil midir?

Allah'ın yarattığı hormonlara uygun davranmak kulun kabahati midir? Bizler iki sene önce öğrendiğimiz basit bir tatlı alışkanlığını bile değiştiremezken birilerinden hormonlarını değiştirmesini mi bekliyoruz yoksa?

Yalan, riya, dedikodu, israf, zulme rıza gibi tamamen bizim seçimlerimiz olan çok daha büyük kusurlar bizim dini şeylerle ilişkili olmamıza mani değildir de bir insanın kendi seçimi olmayan bir "eksikliği" neden dini olan şeylerle ilgili olmasına manidir?

Biz kimiz?

Dinin bekçisi miyiz?

Bu haddi aşmak değil midir?

Allah haddi aşanları sevmem demiyor mu?

Bu durumda Allah bizi sevmiyor, biz ise kendi kendimize gelin güveyi olarak başkasını Allah adına sevmiyoruz.

Oysa garipsenmesi gereken bizim ilkel beynimiz, cahil bakış açılarımız, saplantılı akıl yürütmelerimizdir.

Fatih Ürek'in Fatih Ürek olması kendi seçimi değildir. Allah'ın takdiridir. Bir insanı hormonları yüzünden ayıplayıp dini şeyleri ona uzak ve onla çelişkili görmek sadece en büyük ilkellik, en büyük cehalet değildir bu aynı zamanda en büyük ahlaksızlıktır.

Bunu şu asırda bile hala görememek, hala bu ilkel bakış açısını sürdürmek, kitle iletişim araçlarının vs korkunç bir süratle geliştiği bir devirde hala 100-200 sene önceki irrasyonel düşünce kalıplarıyla ve basmakalıp bakış açılarıyla hayata bakmaktan daha büyük cehalet, daha ayıp ne olabilir?

En azından lise bitiren, bir çoğu da üniversite mezunu olan insanların asırlar önce yaşamış, hiç okul okumamış, avlanma ve tarımla geçimini sağlamış insanlarla aynı kalıplar içinde düşünmesinden, aynı kalıplar içinde tepkiler vermesinden daha büyük bir kıyamet alameti olabilir mi?

Yorum Yaz

461 kez okundu. Yazarlar