Böylece, belki daha çok dini okul açılır, her yerde medreseler filizlenir de cemaatlere, tarikatlara gün doğar ve herkes kendi pastalarını daha da büyütür!

O haydutların tamamı, nice bebek katillerinin ve çocuk tecavüzcülerinin hepsi de dinsiz, imansız ve ateist midir?

Halkına ta ilkokuldan itibaren dini eğitim verilen çoğu İslam ülkelerindeki tüm kötülükleri ve suçları hep bir avuç ateistler mi işliyor?

Bunca suçun failleri bilmiyorlar mıdır haramı ve helali?

İnanmiyorlar mıdır cennete ve cehenneme?

O halde dinleri ve imanları niye mani olamıyor?

Din ve iman ile oluyorsa bu işler, bu ülkede din iman sahibi nice insan niye sadece izliyor bu tip olayları; nice zulümleri, sömürü ve suistimalleri?

Suriye'de, İrak'ta, Yemen'de vs o kadar dini eğitimli gurup var, senelerdir birbirini yiyor.

İnsan katletmek, tefrika, zulüm vs günah değil mi?

Niye mani olamıyor dini bilgileri ve eğitimleri bunlara?

Usulü Fıkıh ve Siyer bilgileri mi azdır?

Daha az mı dini kıssa ve hikaye dinlemişlerdir?

Marifet daha çok rivayet, daha fazla dini menkıbe dinletmek midir insanlara?

Bu ülkede, tüm İslam ülkelerinde neden açlık, cehalet, şiddet, hurafe vardır?

Geçinemedikleri için, kredi kartının asgarisini ödeyemedikleri için dağılan nice yuvalara, şiddet gören sokak hayvanlarına, DNA'sı bozularak nesli ifsad eden gıda ürünlerine vs bu ülkelerin dini eğitimli kişileri ve halkları hangi çareyi üretebilmiştir?

Komşusu açken üçüncü kez umreye gidilmesine mani olabilmiş bir dini eğitim veya dini gurup var mıdır mesela?

Bu ülkelerin halklarının dini eğitimi yok mudur yahut az mıdır?

Sorun daha az İlmihal okumak, çare daha çok Usulü Fıkıh okumak mıdır yani?

Bu ülkelerde dini eğitim görmemiş kaç insan vardır?

Bu ülkelerin halklarının yüzde 99'u bir dine bağlı, en az % 70'i de kendilerini dindar diye tanımlayan, ibadetlerini falan düzenli olarak yapan insanlar değil midir? Her gün ibadet yapan insanların ahiret, hesap, kitap bilincinin taze olması ve bunun da bir çok sorunu önlemesi -en azından teorik olarak- gerekmez mi?

Ama işte öyle olmuyor. Teori ile pratik örtüşmüyor. Evdeki hesap çarşıya uymuyor. Olması gereken ile olan arasındaki farkı artık görmeliyiz. İdeal ile gerçek arasındaki farkı ve bu konuda dinin ne denli yetersiz ve eksik kaldığını tüm cesaretimizi toplayıp görebilmeliyiz.

Dinin bir çok insan tarafından daha az vicdan azabı duyarak, daha fazla gönül hoşluğu içinde günah ve suç işleme aracına çevrilebildiğini de!

Tövbe kapısının açık olması, Hac ibadeti ile anadan doğduğumuz gün gibi tertemiz olma, yapılan maddi yardımların günahlara kefaret olması, şefaat gibi nice telafi mekanizmasının bulunduğu hiç bir din tüm kötülükleri önleyemez.

Önleyebildi mi?

4 halifeden üçünü katledenler deistler miydi?

Son nebinin göz bebeği olan, emaneti ve sevgili torunu Hz. Hüseyin'e vahşice kıyanların dini eğitimleri ve hassasiyetleri çok mu azdı?

Hz Aişe ile Hz Ali arasındaki savaşta nice müslüman nice müslümanın canına ne için kıymıştı? Dinin emri miydi bu savaş?

Oysa dinin kendisi dahi bu konuda iddialı değildir. O bile "Çoğu haktan hoşlanmaz" der. O bile çoğunun onca dini emir ve tehdide rağmen yine de düzelmeyeceğini haber verir. Sadece bazı kişiler ve kesimler kitlelere/kitlelerine hükmedebilmek, onları daha çok kontrol ve denetim altına alabilmek için dini tek çare diye sunar. Tıpkı din "Çoğu şirk koşar, çoğu haktan hoşlanmaz" vs dediği, çoğunluğun hiç bir zaman hak yolda olmayacağını haber verdiği halde İslam dünyaya hakim olacak denilmeye devam edilmesi gibi. Elitlerin elindeki dinin çok azı hakikat, daha fazlası ise ne hazindir ki propagandadır.

Peki suç oranlarının oldukça düşük olduğu İskandinav ülkeleri gerçeğini ne ile izah edeceğiz?

Onlar nice sorunu daha çok dini eğitimle mi halletmişlerdir?

Din kuvvetlendikçe, dini eğitim arttıkça çok da bir şeyin değişmediğini şimdi değil ise ne zaman görecek, böylece ne zaman dini propagandadan kurtulup da daha bilimsel, daha gerçekçi, daha evrensel çareler üretme yoluna girebileceğiz?