Birincisi her toplumda çok nadir görülür, bir elin parmaklarını pek geçmez.

İkincisinden ise sürüyle mevcuttur her devirde.

Birincisi herkesin sustuğu, kimilerinin bilip de bilmezden geldikleri kimilerinin de korkularından yahut menfaat kaygılarından ötürü sindikleri zamanlarda çıkarlar sahneye. Kellelerini koltuklarına, çıkarlarını da avuçlarına alıp öyle iş görürler.

En ufak bir dünyevi menfaat gözetmezler. Hatta menfaatleri aleyhine iş görürler. Lehlerine çalıştıkları yığınlardan bile en ufak bir destek bulamazlar. Her türlü kösteğin en alasıyla karşılaşırlar.

Diğerleri yani ucuz kahramanlar yağmur dinip de sel çekildikten, güneş ufukta tüm haşmetiyle göründükten, hatta gökkuşağı oluştuktan sonra damlarlar meydana.

Ama sesleri gerçek kahramanlardan daha gür çıkar o meydanda.

İşin aslını astarını bilmeseniz sanırsınız ki olup biten her şey bu babayiğitlerin eseridir.

Ucuz kahramanlar gerçek kahramanların yere yatırdığı sırtlana konan leş avcısı akbabalara benzerler.

...

Daha da somutlaştıralım meseleyi.

Günümüze, esas konumuza uyarlayalım bu anlatımı.

Evvela aklı bulunan, en çok da vicdanının feri sönmemiş herkesi isyan ettirmesi gerekecek nitelikte skandallar ve suistimaller yaşanır; çok hayati bir piyasada...

Skandalın daniskası olan, hiçbir faydasının olmadığı ortaya konulan bilumum aşılar...

Bin bir türlü gıda hileleri...

Yıllarca hastalık muamelesi çekilen ama çirkin bir suistimal olduğu ortaya çıkan kolesterol gerçeği...

Henüz tartışma zeminine gelemeyen, "Ülkemizde psikiyatride her yüz kişiden ancak 12'sine doğru teşhis konuluyor" trajedisi!

Ve çok daha fazlası...

Bunların en küçüğü şayet eski Roma'da falan olsa çoğunun kellesini giyotine yatırmaya yetecek şeylerdir.

O yüzden mevcut duyarsızlığa bakarak bunları basit meseleler filan zannetmeyin sakın! 

Oysa günümüzde bu vahametlere adeta, salt birkaç kişinin ilgi gösterdiği bir kişisel hobi meselesiymiş gibi bakılır.

En fazla bu kişilere takıntılı mizaç sahibi, eleştiriyi huy edinmiş bir garip adamlar muamelesi çekilir. 

Şu zamanda en zor iş celladına derin bir hayranlık besleyen kişilere bir şeyler anlatmaktır.

YANİ

Yani demek istediğim şu:

Önce akademisyeni - klinisyeni, yani özgür düşüncenin ocağındakilerle sağlığımızı emanet ettiklerimizin önemli bir bölümü başını kuma gömer, derin bir karanlık kuyu gibi suskunluğa gark olurlar.

Sonra bir - iki babayiğit çıkar ortaya!

Seyit Battalgazi misali çekerler kılıçlarını

Dedim ya başta, işin dibini kökünü tam olarak bilmeseniz sanırsınız ki bu ucuz kahramanların bu "kötülüklerle savaşta" çok büyük bir emekleri olmuştur.

Zannedersiniz ki bunlar kimsenin çıtının çıkmadığı en zor zamanlarda kükremiş, güçlü bilekleriyle ortalığı ayağa kaldırmış aslan yüreklilerdir!

Tövbe yalan!

Bunlar önce trenin kalkmasını görmezden gelen, hatta engellemeye çalışan, sonra trenin kendileri olmadan da harekete geçebildiğini, hatta hızla yol alabildiğini görünce herkesten önce o trene binmeye çalışan ucuz uyanıklardır.

Ucuz kahramanlar ancak ucuz uyanıklardır.

VELHASIL

Sağlık sektöründe birkaç babayiğit kişi neticesinde bazı gerçekler gün ışığına çıkmaya başladı.

Göreceksiniz dem bu dem diyenler, yani ucuz kahramanlar hızla çoğalacak.

Çünkü yağmurun en kesif evresi bitmeye yaklaştı, hatta ufukta güneş görünmeye başladı. Nasıl olsa yakında gökkuşağı da çıkar derler!

Şahit olacaksınız:

Piyasa artık bunların gür sesleriyle çınlayacak!

Çünkü kimse," "Kardeş senin şimdi konuşmaya hakkın yok. Çünkü sen zamanında, asıl konuşman gereken zamanda konuşmadın. Konuşman gereken zamanda sustun. Şimdi susmak sana her zamankinden daha çok yakışıyor" demez, demeyecek.

Çünkü burası en olmaz denilen işlerin olduğu canım Türkiye'm.

Burası zaman zaman at izinin it izine karışabildiği güzel memleketim!