Çok kıymetli olduğunu düşündüğüm bu eseri henüz alma ve okuma imkanı bulamadım. Ancak bu eserin adı bile bazı şeyleri peşinen yakalamamıza yetiyor.

BU BAĞLAMDA 

Pek ilan edilmez lakin şunlar hepimizin bildiği hakikatlerdendir:

Yalanın ve dolanın sülalesi geniştir! Çünkü hem aleni destekçileri, hem suskun seyircileri hem de gizli şakşakçıları vardır!

Gerçek ise her devirde boynu bükük, her çağda en esaslı öksüzdür.

Bu sebeple dünya ne çekiyorsa üç - beş bin aktif kötüden değil; buna seyirci kalan milyonlarca pasif iyiden çekiyor!

Aktif kötüler yağmura benzer; saklanarak, dışarıya çıkmayarak yahut şemsiye kullanarak, yani bir biçimde korunmak mümkündür. Pasif iyiler ise bünyeye sızmış kanser hücresine yahut virüse benzer; içeriden çökertir.

Nasıl ki kanserle savaştaki kemoterapinin ciddi yan etkileri vardır; pasif iyilerle mücadelenin de öyledir.

Çünkü onlara sadece iyilerden değil; yaygınlaşan kötülüklerden falan da bahsetmek gerekir ki bu da aslında -bir biçimde- kötülerin ve kötülüklerin değirmenine su taşımak olmaktadır. Bu iyi niyetli çaba öyle veya böyle kötülüğün reklamı olmak zorunda kalmaktadır. Malum, reklamın iyisi kötüsü olmaz!

Yani bir - iki aktif iyi kazanmak için en az bunun üç - beş katı kişi feda etmek kaçınılmaz olmaktadır!

Ancak bir biçimde pasif iyiler sarmış ise toplum bünyesini, başka da bir tedavi metodu, hiç yan etkisi bulunmayan farklı bir tedavisi falan da yoktur bu hastalığın!

DİKKAT EDİNİZ

Yaşadığımız gerçek hayatın dışında kurulan iki yeni sanal alem olan Tweet ve facebook dünyası yığınla pasif iyiyle doludur!

Mahalleler, camiler, dernekler, meslek örgütleri, sendikalar vb. oluşumlar - kurumlar - kuruluşlar pasif iyilerin bol olduğu diğer yerlerdir.

Pasif iyiler sadece zor olan iyiliklerden imtina etmekle kalmazlar; kolayına da aynı muameleyi reva görürler.

Genelde faydalı bir mesajı yahut iletiyi sadece okur; paylaşmaya bile tenezzül etmezler. Oysa günümüzde aktif iyi olmak çok kolaydır; at sırtında aylarca yürümeye, yolda baskın yemeye, çoluktan çocuktan senelerce ayrı kalmaya gerek yoktur!

Aktif iyilik bir kaç tuşa basmaktır günümüzde!

ANCAK 

Pasif iyiler, "Zengin olunca mutlaka zekatını veririz" der ancak, "Her nimetin zekatı kendi cinsindendir. Bu durumda öğrenmenin zekatı paylaşmaktır" demezler!

Dolayısı ile şahit oldukları her faydalı şeyi bencilce sadece kendi hafızalarına alırlar! Lakin, "Umumun da hakkı olan bu hakikatler emanet edildiği kişisel uhdemden diğer hak sahiplerine de ulaşsın" gibi bir tasa gütmezler!

Bu nedenle pasif iyiler derin bakıldığında esasında ciddi ciddi kul hakkı da yemiş olurlar! Çünkü hak yemek zannedildiği üzere birinin hakkını alenen gasp etmek demek değildir sadece! Kişileri hakkı olan şeylerden mahrum bırakmaktır aynı zamanda!

Hak yemeden sadece para yemeyi anladıkları için çoğu bunu bu şekilde değerlendirmez kuşkusuz!

VELHASIL

Velhasıl pasif iyiler kuyunun ağzına düşen taşa benzerler.

Ne kendileri su içerler ne de başkasının içmesine müsaade ederler!