Herkes birbirine başka görüşte, inançta ve felsefede diye en iyimser tepkiyle kızıyor. Çoğunlukla daha da ileri boyutlara varıyor bu tepkiler. İlk başlarda sürtüşmelere, tartışmalara, kavgalara dönüşüyor. Bir süre sonra da kemikleşmelere, ayrışmalara ve kamplaşmalara sebep olabiliyor.

Oysa bu durum derin düşünmemekten, meseleye yüzeysel bakmaktan, en çok da düz ve sığ bir algıyla yaklaşmaktan kaynaklanıyor.

Gerek sizle bire bir tartışmaya girmelerinde, gerekse, "Bana ne hakla bunu der / böyle söyler" dediğiniz durumlarda gerekse siyasi veya ideolojik düşünce biçimlerinde karşınızdaki kişi ya da kişilerin hiç bir suçu ve kabahati yoktur aslında. Çünkü sizle farklı düşmelerini sağlayan mesele bu kişilerin cephesinden hakikaten öyle görünüyordur.

Niçin öyle görüyorlar peki sorusunun cevabı çok yönlüdür. Çocukluk yaşantıları, alışkanlıklar, çevre faktörleri, şans faktörü, anne - baba veya içinde büyüdükleri kültür ve çok daha fazla etken... Tüm bunlar onlarda sizden daha farklı bir zihinsel şema yani algısal pencere inşa etmiştir.

Onlar durdukları yer itibariyle son derece farklı inşa olmuş bir pencereden bakarken sizinle aynı şeyi nasıl görebilirler!

Sizle aynı şeyi görmedikleri halde sizle aynı şeyi görmüşler gibi davranmalarını onlardan nasıl ve hangi hakla bekleyebilirsiniz!

Siz bilerek veya bilmeyerek muhatap olduğunuz düşünce veya yaklaşım biçimlerine kızarken esasında, "Farklı bir pencereden baksalar dahi benimle aynı şeyi görmeliler" demiş oluyorsunuz! Halbuki bu en büyük mantık ve yaklaşım hatasıdır.

Babam beni anlamıyor derken...

Eşim niye böyle söylüyor ki derken...

Başka bir siyasi düşünceye kızarken...

Ve tüm benzeri durumlarda...

Her zaman bu mühim noktayı hatırlayın!

"Ne yapsınlar yani, meseleyi benim gibi görmedikleri halde benle aynı görmüş gibi mi yapsınlar" diye düşünün hemen!

Sizden faklı bir noktadan ve bambaşka bir algı penceresinden baktıkları için "öyle" gördükleri halde "öyle" görmemiş gibi mi yapsınlar diye sorun kendinize!

Bunun beyaz gördükleri halde siyah demelerini beklemek kadar tutarsız olduğunu hatırlayın sonra!

Böylece onlardan beyaz gördükleri şeye siyah demelerini beklememeniz gerektiğini anımsayın!

Muhataplarımızın sizle bir problemi yoktur; sadece kendi cephelerinden bakınca gördüklerini savunmakta, sadece kendi algıladıkları gerçeklere sadık kalmak için çırpınmaktadırlar.

Böylece duyarlılık, ilkelilik, tutarlılık ve sorumluluk örneği sergilemektedirler.

Yağcılık, bana necilik yapmamakta, algıladıkları gerçeğin hakkı için sizle mücadeleyi bile göze alacak derecede yüksek bir vefa ve fedakarlık örneği sergilemektedirler.

Algıladıkları gerçeğe lakayt ve ilgisiz kalmamaktadırlar.

Dolayısı ile bu sözel ve eylemsel tutumları eleştiriye, kızmaya, küsmeye ve kavgaya değil; bilakis saygıya ve takdire şayandır!

SONUÇ

Velhasıl, "Benle aynı yerden bakma ama benimle aynı şeyi gör" demeyi, böylece ilkel düşünmeyi ve bencil olmayı bırakalım artık!