Televizyonda en çok dizi izleyen bir toplum kitap okurken de en çok roman okuyor haliyle.

Çünkü böylece hem okurken de dizi izlemiş oluyor; hem sorana, "Bak kitap da okuyoruz" diyerek vaziyeti kurtarıyor; hem de modern ve eğitimli bir birey gibi algılanmayı sağlıyor.

Evet, tv izle denilince dizi izlemeyi anlayan toplumumuza,"Kitap oku, okumak faydalı" deyince bu sefer de dizilerde anlatılanları dizi kurgusunda - mantığında işleyen romanları okuyor!

Biri görsel ve renkli dizi; öteki yazılı ve kitabi dizi...

Japonya'da okunma bakımından kişi başına düşen kitap 25'miş.

Yılda değil; ayda!

Aşağı yukarı günde 1 kitap demektir bu! 

Bu oran bizim ülkemizde sadece ve sadece 6 kişiye 1 kitap şeklindeymiş.

Okunanların da çoğu romandır diye tahmin ediyorum. Çünkü en çok satanlara bakınca romanları en başlarda görmek bu tespiti yapmamı gayet mümkün kılıyor.

Kitaplarla zenginleştirdikleri dünyayı beyinlerinde kuran Japonlar sadece her anlamda çok ileriye gitmekle kalmıyorlar.

Ortalama 50 metrekarelik evlerinde huzurla yaşıyorlar bu yüzden!

Dünyayı beynimizde değil de dışımızda kurmayı ve orada zenginleştirmeyi seçen bizlere ise yalılar, boğaz kenarında milyon dolarlık evler ve 250 metrekarelik saray yavrusu daireler ancak yetiyor!

Hatta yetmiyor bile; doymamız ve "artık yeterli" deyip de mutlu olmamız için.

O yüzden birse ikinin, ikiyse üçün, dörtse on dördün peşine takılıp gidiyoruz sürekli;  manasızca!

Boş ve hafif bir yaprağın rüzgarın önüne takılıp gitmesi gibi! 

Elma, armut, karpuz, kabak rüzgarın önünde uçuyor mu hiç?

Niye?

Çünkü ağırlar!

Çünkü içleri dolu! 

O yüzden kimimizin gözü, kimimizin gönlü, kimimizin de ruhu aç sürekli!

ÇİVİSİ ÇIKIYOR

Çok satış kaygısı ve doyumsuz egolar kitap sektörünün de çivisini zorluyor.

Hz. Adem'in hayatını işleyecek romanlar yakın gibime geliyor.

Gülmeyin; nasıl olsa Hz. Adem'le ilgili koca bir roman olacak kadar bilgi ve belge var mı diye sorulmuyor bu toplumda.

Hatta bu romana konu olacak kişi dini bir şahsiyetse millet büyük hayır işliyoruz zannederek bu eserlerden topluca alıp dağıtıyor bile! 

Okumayan neyi, niçin ve nasıl sorgular ki!

Dili akıcı ve keyifliyse gerisi tamamdır! Gerisi nesnel veri yahut bilgi olsa ne olur; yalan, uydurma, kurgu, hatta iftira olsa ne!

Bu toplum en hayati gerçekleri bile düz verdiğinizde almıyor.

Mutlaka alengirli laflarla bu gerçekleri eğmeniz, bükmeniz, süslemeniz şart!

Yani yalan söylemeniz!

O yüzden bu toplum bir kitap okuduğunda ne öğrendiğiyle, neyi verdiğiyle yahut vermediğiyle tanımlamıyor zaten zar zor okuduğu kitabı!

"Çok keyifliydi, sürükleyiciydi" gibi beğeni ifade eden laflarla tanımlıyor; bir bilgi aracı olması gereken kitapları.

Velhasıl okumamak çok büyük bir illet!

Bir kitabın bir paket sigarayla aynı paraya satıldığı halde yine de pahalı bulunduğu, en önemlisi de sigara satışlarının "hakiki kitap" satışlarını katladığı bir ülkede yaşamak ise farkındlaık eşiği yüksek kişiler için en büyük dert!

Bunda; ekranlarda dizi izletenler kadar gençliğe kitabı en çok sevmeleri, kitaplara esas alışmaları gereken çağda bilgi ve kültür yüklü kitaplar okutmak ve onları (en fazla) buradan imtihan etmek yerine hayatta hiçbir karşılığı olmayan boş bilgilerle ilgili bol bol test kitapları okutup - çözdürenlerin de kabahati büyük!

Ne enteresan bir şeydir ki yüce Allah'ın, "Oku" diyerek başladığı kutsal kitap Kur'anı biz, "Roman oku" diyor şeklinde anladık galiba! 

Dolayısı ile Kur'anı sadece yüzünden telaffuz ettirenlerin, sonra da dönüp bizlere, "Bak siz Kur'an okudunuz" diye yutturanların da bu işte katkısı büyük!