Ömrüm yettiği sürece gündemde tutacağım bu soruya bu güne değin doğru düzgün tek bir yanıt alabilmiş değilim!

Oysa bunun cevabı çok açık!

İşte tanınmış ve mütedeyyin olarak bilinen bir uzmanın önerisi:

"Yine yepyeni bir gün... Nasıl başlatırsak öyle gidecek... Neye izin verirsek o konu bizi üzecek :) ee dikkatli yaşayalım o halde :))"

Bu bir uzman için ne kadar sığ ve düz mantık ürünü bir öneri. Ancak sahibinin gözüne en ala uzmanlara özgü çok derin ve felsefi bir öneri gibi değerli görünüyor olmalı!

Oysa nasıl başlatırsak öyle gitmez hayat... Çünkü her şey bizim elimizde değil bu yaşamda. Bunun binlerce örneği yaşanıyor her gün yaşamın bin bir kıyısında ve bucağında... Bu son derece gerçek dışı, oldukça da abartılı ve uyduruk bir genelleme.

Birincisi; günümüzün nasıl geçeceği yüzde yüz olarak bizim nasıl başlatacağımıza bağlı değil!

İkincisi; hayat illa ki başladığı gibi gitmeye mecbur değildir! Ne böyle bir pratik olgu mevcut ne de bu yönde bir gözlemimiz var!

Maksat iş olsun!

Ne de olsa zaman içimizden keyfice geçenleri, şahsi his ürünü görüşleri uzman paketine sararak sorumsuzca söyleme modası devri!

Bu beyan ayrıca takdiri ilahiye de aykırı! Takdiri ilahi dedim, işin dini yönüne de gönderme yaptım çünkü bu öneri mütedeyyin bir psikoloji profesyoneline ait.

Bu mantık her şey sizin elinizde demenin, yani içimizdeki "olmayan gücü" ilahlaştırmanın farklı, daha doğrusu ön hazırlık versiyonu!

Ayrıca bu tür sureti haktan önerilerle insanlara sürekli pozitif olmaları gerekiyormuş, yani aksi bir ruh hali sorunmuş mesajı veriliyor. Böylece insanlar ağır ve sürdürülebilirliği zor olan bir yaşantı dayatılarak ruhen yorulmaya uğratılıyor.

Evet insanları sürekli neşeli ve pozitif olmaya özendirmek ruhları yormaktır. Üstelik de bu öneri kişisel özgünlükleri yok saymaktır. Kişilere has fıtratları - doğaları dikkate almamak, herkesi -sırf üzerinde güzel duruyor diye- aynı gömleği giymeye zorlamaktır. Oysa aynı gömlek herkese uymaz; kimini alerji yapar, kimini sıkar, kimini boğar...

Bu, Hz. Ömer ile Hz. Osman arasındaki tabiat farkını yok kabul etmektir. Herkesi bir yönüyle Cem Yılmaz'a yahut dünya yıkılsa umurunda olmayan tuzu kuru ve sorumsuz, vicdan nuru sönmüş bir kısım şöhretlere benzetmeye çalışmaktır.

Bencilliğe teşviktir. "Sen hayata iyi bak, hayat da sana gülümsesin. Dışındaki hiçbir şey önemli değil" demeye alıştırmaktır.

Haliyle de faydalı bir çaba değil; zararlı - zehirli bir işgüzarlıktır.  

Velhasıl neşeli olmayı, hep gülmeyi, sürekli coşku dolu ve pozitif olmayı marifet gibi sunan, gündelik yaşamın olağan akışı içerisindeki doğal dalgalanmaları - tepkileri ise ya uzak durulması ya da derhal kaçılması gereken psikolojik birer sorunmuş gibi lanse eden, böylece yol açtıkları kaçınmacı tepki ve savaşma mantığı sonucu ruhları alabora eden uzman etiketli önerilerle insan psikolojisinin doğal dengesi ve kodları bozuluyor.

Oysa insan yüzünde yapmacık bir pozitiflik maskesiyle ortalıkta samimiyetsizce dolaşmamalı.

Herkes yaratılışına, biriciklik ve kendine özgünlük vasfına uygun bir tarzda davranmalı. Hayatı, her gün önüne serilen neşe - keder türü tüm duyguları alabildiğince yaşamalı. Sadece bunların hepsinin de normal olduğunu bilmeli. Bu bilme haliyle yaşamalı.

Dinimiz bile bize, "Sürekli neşeli ol, hayata hep gülümse, her şey size bağlı" demiyor, sabredin diyor sadece.

Bu, "Üzüleceksiniz, keyfiniz kaçacak bazen, hayat sizin nasıl yaklaştığınızdan bağımsız olarak akacak doğal yatağında, bazen sizi boğacak; yeter ki sabırlı olun, dayanın" demektir.

Sonuç

Sureti hak elbisesi giydirilmiş bilgilere ve sağdan yaklaşarak fısıldanan önerilere daha fazla dikkat!