Bir kere nişan takar, bir sefer düğün yapar ya da. Bulundunsa bulundun, yok bulunmadınsa o gün orada o değil; sen kaybettin! O düğününü sen olmasan da yapar!

Çok hayati bir noktada bir kere sözüne itimat eder arkadaşın. O gün orada sözünde durdunsa durdun; durmadınsa sen kaybettin!

Bir kere fark edersin bir aksaklık; çalıştığın alanda! Duyarlı olup mücadelesini verdinse verdin; yoksa orada da sen kaybedersin! Zannetme ki senden başkası çıkmaz ve o iş öylece kalır meydanda!

Bir kere bir zalimi görürsün açıkça yanıbaşında!

Bir kere acil kana ihtiyaç duyar bir yakının!

Bir kere biri sana açıkça yalvarır hayatın boyunca!

Bir kere ruhunu teslim eder biri! 

Bir kere çok güvenir ve "evet" der hayat arkadaşın sana, hayatındaki ilk ve son imzayı atmadan evvel! 

Bir kere sırtını dayayan olur sırtına, içten gelen bir huzurla!

Hayatta pek çok bir'le sınanırsın yaşamın boyunca!

Ve sonunda küser o "bir" ler, bir daha hiç uğramaz olur muhitine!

Kazandınsa kazandın, kaybettinse kaybettin o gün oralarda! 

Herkes bir kere doğar şu dünyada!

Ve herkes bir kere ölür!

Çoğumuzun yüzü de bir kere ya güler ya gülmez şu hayatta!

Varsan varsındır o an orada yoksan yok! 

Mesela bir kere darbe olur Mısır'da hayatın boyunca! O gün safını doğru seçtin ise seçtin, yoksa sen kaybettin! Yoksa ne varlığın güç katar direnişe ne yokluğun bir şey eksiltir. Eksilen sadece vicdanın olur, duruşun bozulur, sen kaybedersin!

İktidardan darbeyle indirilen senin meşrebinden ise sokağa dökülüyorsan, değilse alaşağı edilen; bir çırpıda suspus oluveriyorsan, "Ama, fakat, lakin"li bir ağız kullanıyorsan da sen kaybedersin! 

Korkma, su akar ve yatağını bulur! 

Zulüm ve haksızlık kimden gelirse gelsin, hangi maksatla ve kime yönelmiş olursa olsun; hepsine birden aynı ilkesel duruşla karşı çıkamıyorsan; mezhepçi, ideolojik ve çifte standartlı bir görüntü sunuyorsan da sen kaybedersin!

Senin için önce sen kaybetmişsen başkası kazansa ne olur kaybetse ne!

Hayat bir insanlaşma sürecidir aslında!

Kimi insan olma, kimi de insan kalma yolunda kaybeder!

Yani kimisi bu yolun başında, kimisi de ortasında!

Kaybetmeyen, sonunu getirebilen çok az insan vardır bu serüvende!

Sen çoğun içinde misin yoksa azın mı, o önemli!

Unutma:

Bir insanın değerini belirleyen ne parasıdır ne de pulu!

Sadece ve sadece olaylar karşısındaki duruşudur!