Füze, ufak birlik, etkili vuruş, çeviklik, manevra kabiliyeti, elektronik savaş konseptinin yeni trend olduğu bir dünyada eski savaş koşullarına hitap eden bir sistem çok hantal ve fonksiyonsuz kaçıyor.

Bu hem ülke güvenliği açısından sıkıntı oluşturuyor hem de maliyet bakımından israfa neden oluyor.

ÇÖZÜM ÖNERİSİ

Askerlik artık her vatandaşın yaşadığı yerde yani kendi ilinde yapılmalıdır. Herkes işine gücüne gitmeli, ailesinden ve üretimden kopmamalı, bulunduğu yerde ayda bir kaç kez askeri eğitime giderek bu vazifesini yerine getirmelidir.

1. Dünya savaşı yılları mantığıyla o kadar askeri bir yerlerde toplamanın, koğuşlara doldurarak onca maliyete imza atmanın alemi yoktur şu zamanda!

DİĞER AÇIDAN

1. TSK'nin elindeki uzman personel sayısı bile bugün ülkeyi savunabilecek yeterliliğe - niceliğe ulaşmış durumdadır. 

Bunca maliyeti göğüsleyen, bizi koru diye her ay düzenli para veren millet olası savaşların asıl vurucu gücü gibi düşünülmemelidir, artık en fazla yedek kuvvet olmalıdır!

2. Suriye'de, Irak'ta vs. gördüğümüz üzere, savaş içinde hayata geçirilen kısa süreli milis kuvvet eğitimleri sonucu bile insanlar koca ordulara kafa tutacak duruma ve eğitimsel yeterliliğe gelebiliyorken barış döneminde herkesi bu kadar uzun eğitime tabi tutmak anlamsız!

"Eğitim, öğrenilenler unutulduktan sonra geriye kalanların toplamıdır" derler. Askeri eğitimle kazanılanları kim unutmuyor, askerlik süreci sonrasında?

Bu durumda alınan eğitim gerçek manada bir eğitim olmuş oluyor mu! 

DEVAM EDELİM 

Bu eski dönemlerden kalma hantal yapıya giden her kuruş İran'ın bile elinde 2500 km menzillisi varken 150 km menzilli füzeler, 1960 model tanklar olarak bize geri dönmektedir

16 ay eğitim al, bir kaç yıl sonra sıfıra yani başa dön! Bir savaş çıksa ekstra eğitim almasan olmuyor!

O halde mevcut sistemi hala aynı şekilde sürdürmenin mantığı nedir?

TEKRAR EDİYORUM

Yanaşık düzen eğitimi ve sınırlı sayıda mermi atmak için 16 ay bir yerlerde kalmak ilkel kaçıyor. Bunun devlete ve ailelere maliyeti çok fazla!

Askerlik anlayışı değişmeli. Böyle geldi lakin böyle gitmemeli.

Eski dönemler için işlevseldi belki, ama artık değil!

Teşbihte hata olmaz derler!

Füze varken mızrak kullanılmaz! Modern konseptlerin devrede olduğu bir çağda eski yerel kabile yönetimlerine itibar edilmez!

İşin gereksiz kısmına akan para, ilinde askerliğini yapacaklara ya da başka ailelere destek olarak verilmeli!

Ya da buradan tasarruf edilecek para askeri modernizasyona harcanmalı!

Herkes yaşadığı şehirde yapmalı askerliğini artık.

Çocuklar 2 yıl babasız, eşler kocasız kalmamalı. Bunun bir çok psikososyal sonucu oluyor. 

Böylece binlerce gencin askerliği bir yük gibi görmesinin getirdiği yılgınlık, bıkkınlık, kızgınlık, soğuma gibi bir yığın psikolojik ve duygusal komplikasyonlara son verilmelidir.

Bugün parası olan çoğu kişi askerlik yapmak istemiyor.

Öyle ki işi sahte çürük raporları alacak dereceye vardıranlar bile oluyor.

Mevcut sistem bu sonuca yol açıyor. Hızla yaygınlaşan bu olumsuz askerlik algısı ise ülke güvenliği için uzun vadede risk oluşturuyor.

Dediğim gibi herkes yaşadığı ilde askeri eğitim alır. Hem böylece eğitim bir kaç askeri noktada toplanmamış da olur.

Bu ise ülke genelindeki tüm askeri birlikleri ve personeli daima eğitimli kılar, sürekli zinde tutar!