Mısır'da yaşanılan olaylar sayesinde ülkemizde yıllardır sürdürülen, hatta kutuplaşmalara ve ayrışmalara bile yol açan, toplumsal hatlar oluşturan bir tartışma mevzusu açıklığa kavuşmuş oldu!

Bundan sonra şimdi bahsedeceğim konuda bir tartışma yaşanmayacağını, dolayısı ile toplumsal hatlar arasında, "Dine uygun bir yönetimdir - yok dine aykırı bir yönetim şeklidir" zıtlığına dayanan bir gerilim oluşmayacağını, en azından yönetim şekli konusunda her görüşten kişilerin artık ortak bir paydada buluşmuş olacağını düşünüyorum.

Çünkü demokrasinin dine aykırı bir rejim olmadığı, bilakis uğrunda ölene şehitlik rütbesi kazandıracak kadar kutsal bir yönetim biçimi olduğu tescillendi.

Hem de Mısır'da yaşanılan şerli olaylar vesilesi ile.

Darısı laiklik mevzusunun başına! O da netliğe kavuşursa millet olarak ayrışacak fazla bir gerekçemiz kalmamış olacaktır!

Evet...

Mısır'daki gelişmeler demokrasi dinde var mıdır, İslam dini demokrasiyle uyuşur mu, demokrasi aslında Yunan kültürüne dayanan kafirun bir rejim midir gibi soruların netliğe kavuşmasına yol açtı.

Bu ülkede son dönemde peş peşe yaşanılan gelişmelerin keşmekeşi içerisinde bir anda fiili bir durum oluştu ve demokrasinin uğrunda hayatını kaybedenlere şehit mertebesi verdirecek derecede kutsal bir yönetim biçimi olduğu teyit edilmiş oldu!

Malum eskiden vatanın ve dinin düşmana karşı müdafası yolunda kaybedilen hayatlar için vs. kullanılan şehitlik rütbesi Mısır'da mevcut demokratik yönetimi deviren askerlere karşı kaybedilen yaşamlar için de kullanılır oldu. Buna tek bir ulema bile karşı çıkmadı, istisnasız hepsi de Adeviyye vb. meydanlarda öldürülen kişiler için şehit dedi.

Bu sebeple de ortaya, şuan için kimsenin fark etmediği şöyle bir gerçeklik çıktı:

Demek ki demokrasiyi korumak, ayakta tutmak veya geri kazanmak için verilen bir mücadelede ölmek şehitlik mertebesini kazandırıyor. İnanmıyorsanız bakın tüm Müslümanların hatta ulemanın bu konudaki twitlerine, açıklama ve demeçlerine...

Öyleyse demokrasi mücadelesi kutsal bir dava, dolayısı ile de bu yönetim şekli kutsal bir yönetim biçimi olmuş oluyor.

Peki daha düne kadar demokrasi deyince kafir icadı şerli bir yönetim biçimi görerek bir anda nevri dönen kişileri, çıkıp da aleni bir şekilde, "Demokrasi dinimizde vardır yahut demokratik yönetimler dinimizle çelişmez" diyemeyenleri ne yapacağız?

Madem böyleydi, bugüne dek bizim boş yere ayrışmamıza niye sebep olundu o zaman?

Bunların şuan demokrasi yani Mursi'nin iktidarı için verilen mücadeleyi kutsal bir dava olarak görmelerini, böylece eski durdukları nokta ile çelişkiye düşmelerini nasıl izah edeceğiz?

Şimdilerde uğruna ölenlere şehit diyecek derecede kutsadıkları demokrasiye Mısır'da sular durulduktan sonra "dün dünde kaldı" mantığıyla yine şerli idare biçimi demeye devam mı edecekler acaba?

Allah şerden hayır doğurdu yine!

Bizi ayrıştırarak sürekli didişmemize yol açan, aramıza kin tohumları eken, en önemlisi de bir araya gelmemize - kardeşliğimize - birleşmemize engel teşkil eden böylesi hayati bir konuyu -hem de hiç umulmadık bir anda, hiç tahmin bile edemeyeceğimiz olaylar vesilesiyle- açıklığa kavuşturuverdi.

Belki şuan için kimse bunun farkında değil. Hele şu menfur olaylar bitsin, inşaAllah herkes bu gerçeği bu şekilde okuyacak!

Öyleyse müjde...

Artık demokrasi hepimizin ortak kutsal rejimi!