Son durumunu araştırınca her şeyin bir anda değişmiş olduğunu gördüm. Kumdan tuğlaların üzeri bildiğimiz sıva ve kireçle kaplanmış; binaların dış cephesi bir anda bildiğimiz yeni - düz binalara dönüşüvermiş.

Madem böyle olacaktı, kerpiç ve kumdan tuğlalara ne gerek vardı? Direk bildiğimiz basit tuğla üzerine sıva, badana ve boya yapılsaydı?

Eski tip yapıya - inşaata "zor bir iş, üstelik de ince işçilik gerektiriyor, hem ustası az kaldı" vs. diye düşünülmüş olabileceği için muhtemelen ciddi bir ihale bedeli ödenmiş, yüklü bir masraf yapılmıştır diye tahmin etmek çok güç olmasa gerektir!

Madem sonuçta ortaya çıkacak olanlar; tipik günümüz yapılarına benzeyen düz duvarlı binalar olacaktı; eski - yöresel bir alt yapı üzerinden bu sonuca varmaya neden gerek görüldü acaba?

İlk başta eski - yöresel bir inşaat izlenimi ver; hatta, "Keşke bu şekilde kalsa, ne harika yapılar" diye düşündür herkese! Sonra da bir anda ortaya badanalı - boyalı - sıvalı günümüzün dümdüz evleri çıksın; olacak iş mi! 

Buradaki kamp sorumlusunun esas işinin fidan dikim işçiliği olduğu söyleniyor. Yani asıl işi fidan dikmek olan ve asli kurumunda işçi kadrosunda çalıştığı ifade edilen bir kişi ülke için prestij vesilesi veya sıkıntı kaynağı olabilecek hayatiyette bir yere, en az on bin kişinin kaldığı koskoca bir sosyal kampa / komplekse sorumlu olmuş!

Bu işleri hiç bilmeyen birine bile sorsanız sosyal bir kampa sosyolog yahut sosyal hizmet uzmanı atar! Hiç olmazsa "sos" yahut "sosyal" sözcüklerini - kavramlarını benzetir, bu çağrışımdan yola çıkar; böyle bir sonuca gider.

Liyakatsizlikte ve kayırmacılıkta son perde bu olsa gerek!

Heyhat!

Çocuğun, yaşlının, genç kadının, yaşlı adamların yani her kesimden binlerce insanın bir arada yaşadığı sosyal ve kompleks bir kampa, sahasında dikili tek bir fidan bulunmayan çorak bir bölgedeki tesislere bir fidan dikim işçisi kamp sorumlusu olmuş!

İmamdan müdür, düz memurdan amir veya şef, ilahiyatçıdan daire başkanı çok duyduk basında. Lakin bu seferki örnek oldukça farklı bir tabloyu resmediyor.

Çünkü bu örnek; liyakat konusunda sadece içine girilen içler acısı yolu değil; bu hususta kısa sürede gelinen noktayı da gösteriyor.

Bu tespitlerden sonra sorulması gereken en okkalı soru şu olsa gerek:

Böylesi garip bir tercih hangi gerekçeyle ve niçin yapılmış olabilir?

SONUÇ 

Bu tür kişisel ve mikro ölçekli hatalar tabanda makro yapıların ve siyasi anlayışların sorgulanmasına, durup dururken bunlara karşı reaksiyon içine girilmesine yol açıyor.

Sadece belli kişilerin lehine olan lakin koca bir milletin, ülkenin ve devletin aleyhine sonuç üretmesi muhtemel bu tür gereksiz yanlışlara izin verenler veya bildikleri halde rıza gösterenler bunu hangi hakla ve sayikle yapıyorlar acaba?