Çocuk kıskançlığında..., kardeş kıskançlığı için uzmana..., çocuklarda kıskançlık bozukluğu...

Hiç birisi yetişkin kıskançlığını patoloji görmez ama çocukların, masum bebelerin kıskançlığını bozukluk sayarlar, tedavi edilmesi gereken bir anomali olarak değerlendirirler.

Çocuklar masumdur ama kıskançlıkları değildir!

Yetişkinlerin ise kendileri pek masum değildir ama yaşadıkları kıskançlık masumdur!

Bu nasıl bir mantıktır, bu mantık nerede ve nasıl inşa olmuştur; hayret!

Kendileri kelli felli bir adam yahut torun torba sahibi koskoca bir kadın oldukları halde komşularının kendilerininkinden on - yirmi metre kare daha büyük ve lavabo taşları da daha görkemli olan evini kıskanırlar ama iş çocuklarına gelince hocam arkadaşını - kardeşini kıskanıyor falan derler. Bu sakatlığın nedeni de algı sorunudur aslında. Çünkü bu soruna olağan bir durum olarak değil de klinik bir sorun gözüyle bakmaları yönünde bir algı inşa edilmiştir beyinlerinde. Kodlandıkları yönde algılıyorlar yani!

Hayatta her sorun bir algı sorunudur aslında!

Mesela kıskançlık; insanların başkalarında bulunan nimetleri o insanların bizzat kendilerinden bilme algısal yanılgısının ürünüdür. Nimetleri insandan değil de yaratandan bilse, algısını bu yönde değiştirse -yaratanı kıskanamayacağına göre- kıskançlık da inşa olmayacaktır ruhlarında!

Bu arada hemen belirteyim: Bu tür gerçekleri böyle hakkıyla görebilmek için bilime kör kütük aşık; Allah'a ise alerji hisleriyle dolu olmamak lazım gelir. Bilimsel olanlar da dahil hemen her meseleyi bu kadar çarpık algılamamızın altında bu eğilim kayması yatıyordur belki de; kim bilir!

Evet...

Kıskançlık; insanların başkalarında bulunan nimetleri o insanların bizzat kendilerinden bilme algısal yanılgısının ürünüdür. Nimetleri insandan değil de yaratandan bilse, algısını bu yönde değiştirse -yaratanı kıskanamayacağına göre- kıskançlık da inşa olmayacaktır ruhlarında!

Bunun nedeni herkesin sahip olduğu her şeyi kendisinden bilmesidir. "Ben yaptım, o yaptı, şu yapamadı" diye diye, sürekli böyle konuşmanın telkin etkisi altında kala kala herkes her şeyin insanların kendisinden olduğuna hakikaten inanır hale gelmiştir. Böylece olunca da başkasının elindeki artıları - nimetleri hakikaten insanların kendilerine ait şeyler olarak görmeye, buna böyle inanmaya başlamıştır. Telkin inanç oluşturur çünkü.

Halbuki nimetin esas sahibini tanısa, başkalarında gözlemlediği nimeti veya artıyı insanların bizzat kendilerinden bilmese, bu yöndeki hatalı algısını tersi bir telkinsel metotla değiştirse kıskançlıktan da kurtulacaktır. Kıskançlıktan kurtulan ruh büyük bir marazi yükten de kurtulmuş olur. Ruh hafifler. Ruh hafifleyince sorunlara daha az yatkın hale gelir. Tolerans gücü artar! Çünkü direnci yükselir!

Kimse bunu böyle söylemez nedense. Dedim ya az önce, çocukluk çağı kıskançlığını bile patoloji görürler lakin yetişkinlerdeki kıskançlığa ise bırakın anomali demeyi; hakkında tek bir negatif laf etmezler.

Kin, gıybet, haset, kıskançlık vs...

Bu gibi tavır bozukluklarına asla hastalık gözüyle bakmazlar.

Çünkü bunlar içimize konulmuş birer NLP vs'dir. Bunlar bizi içeriden hastalıklara yatkın hale getiren birer vasıtadır. Bunlar içimizde kalmalıdır. Kalmalıdır ki bizi statükonun kimyasal yükleme limanına taşımalılardır!

Yoksa insan nasıl "hasta" olur da ilaç içmeye hazır hale gelebilir ki!

Statüko her şeyi çok iyi kurgulamış! Bizler ise başrolünü başkalarının oynadığı bu kurgusal oyundaki piyonlarız sadece!