Çağımız gülünecek şeylere ağladığımız, ağlanacak hallere ise güldüğümüz garip bir çağ.

Devir hayret edecek işlere normalmiş gözüyle bakılan, şaşılacak işlere ise neredeyse tek bir kişinin bile şaşırmadığı enteresan bir devir!

Eğitim arttığı halde cehalet azalmıyor!

Önyargı, kin, kemikleşmiş bakış açısı, düşünsel sığlık, üretim yoksunluğu, hizipleşme, savaşlar, kötülükler, sosyal sorunlar varsa vs. orada eğitimden söz edilebilir mi!

Eğitim herkese veriliyor üstelik. Ve bu süreç tarihte hiç olmadığı kadar uzun sürüyor. Ama bir Mevlana, bir Aristo çıkaramıyor artık! 

Sorunlar Uzman Sayısı İle Paralel Artıyor!

Eskiden bir şehirde yüz sorunlu varken en fazla bir - iki uzman vardı. Şimdi elli uzman var ama iki yüz sorunlu mevcut! Her uzman bir yıl boyunca tek bir kişinin sorununu çözse yine azalması lazımdı sorunların. Hiç olmazsa yerinde sayması lazım gelirdi! Yok böyle olmuyor. Uzman artıyor, sorunlar ondan daha hızlı artıyor.

Garip bir şeyler oluyor; belli.

Hastane Arttıkça Hasta Çoğalıyor!

Hastaneler hasta bakmak için değil; hastaları iyileştirmek için vardır. Hemen hemen her yerde, özellikle de son çeyrek asırda nüfus birden ikiye çıkana dek hastane sayısı birden beşe hatta ona çıktı. Hasta sayısı düşmedi bilakis arttı. Nüfus artışıyla vs. izah edilemeyecek tuhaf şeyler oluyor bu alanda da. Daha da tuhafı ise kimsenin bunları tuhaf görmemesi, son derece olağanmış gibi algılaması.

Bu ikincisi birincisinden daha tuhaf!

Sektör Baktığı Hasta Sayısı İle Övünüyor!

Sektör iyileştirdiği değil, baktığı hasta sayısı ile övünüyor. Ağlayacağı şeye gülen zayıf akıllı mahalle delikanlısı gibi. Utanması, hiç olmazsa övünmemesi, en azından susup oturması gereken bir sonuca övünüyor. İstatistikler açıklıyor, tablo yapıp duvarlara asıyor. Bizler de ilgiyle analiz ediyoruz. Bundan gocunan tek bir kişi yok!

Tuhaf şeyler oluyor!

Delice üretim ve tüketim çağında ekonomiler batıyor!

Tüketim arttıkça üretim artıyor; üretim arttıkça daha asla yıkılmaması gereken ekonomiler çöküyor. Bir haller oluyor dünyaya!

Para artıyor, imkan çeşitleniyor lakin sıkıntı çoğalıyor.

Herkes sevgi, aşk diyor sevgi de aşk da hızla azalıyor.

Gönüller bile artık kaçanı kovalıyor. Tuhaf bir şeyler oluyor!

İyilik edene enayi, soyguncuya köşeyi dönen uyanık deniliyor! Aldatanı değil de saf diye aldatılanı ayıplıyor; darbe vuranı değil darbeye boynu vurulanı kabahatli çıkarıyorlar. Bir haller oluyor!

Eleştirerek eksiklerini tamamla, hata yapma, daha iyi ol demiş olanlara düşmanca gözlerle bakılıyor; her şeye gözü kapalı doğru, haklısın vs. diyerek sevdiklerini göz göre göre uçuruma yuvarlayana dost deniliyor artık!

Üç kere umreye gidiliyor; bir fakir doyurulmuyor, iki fukaranın düğününe destek olunmuyor!

Bir haz yaşantısı olan cinselliğe bile ihtiyaç deniliyor; ancak fakirin fukaranın ihtiyacına ise nasip kısmet işi gözüyle bakılıyor!

Bir şeyler oluyor!

Garip bir şeyler!