Öyle güçlü, gün geçtikçe daha fazla güçlenen öyle bir sağlık pardon hastalık sektörü var ki bir gün bunların verdiği zararlarla mücadele etmek bunların yokluğunda ortaya çıkacak sorunlardan kat be kat daha  zor ve yıkıcı olacak! Zannediyorum ki bugün çok uzağımızda değil!

Her gün artan doktor sayısı, her hafta açılan yeni hastane sayısı bu gerçeği düşündüğümde beni kara kara düşündürüyor! Bu yüzden kesinlikle sevinemiyorum bunlara!

Bu sektörün varlığı yokluğundan daha büyük bir sorun!

Düne kadar, 100 yıl öncesine dek bugünkü manada bir sektör yoktu! Bugün var ve ne hastalık sayısı azalıyor ne hasta sayısı düşüyor! Bilakis katlanarak artıyor!

Bu sektör ilaçlarla belki üç - beş kişiye şifa sağlar gibi görünüyor lakin oluşturduğu güçlü hasta ve hastalık algısıyla, bir yanı tamir ederken bir - kaç yanı yıkan kimyasal ajanlarıyla daha çok kişiyi hastalıkların kucağına itiyor!

Her sıradan belirtiyi "aman dikkat" diyerek korku silahı olarak kullanıyor, erken teşhis vb. hikayelerle milletin en ufak belirtiden işkillenmesini, böylece kaygı ile koşarak bu çarkın içine katılmasını sağlıyor!

En ufak belirti için kliniklere gelenlere sunduğu bol yan etkili ağır ilaçlarla ve gerekli - gereksiz röntgen, MR, tomografi vb. cihazlarla - ışınlarla yarınların hasta potansiyeli mi hazırlanıyor yoksa?

Neden kanser tanısı alan ertesi sabah hastaneye yatıyor, iki gün içinde ağır yatalak oluyor, çoğu zaman da altı ayda eks olup çıkıyor?

Niçin her sorunda stres vs. önemli bir etken denildiği halde tek bir hasta bile psikolojik destek için yıllardır psikoloğa sevk edilmiyor?

Neden sağlığımızı emanet ettiğimiz, bu işleri biz bilmeyiz, bizim adımıza siz biliyorsunuz dediğimiz ve emniyetle arkamızı döndüğümüz hekimler bizi tedavi eden ilaca karşı gösterdikleri ilgiyi bizi hasta eden gıdalara ve katkı maddelerine karşı göstermiyorlar? 

Bir sahte hekim ilaç yazınca dünyayı tepesine yıkan meslek örgütleri ve devasa organlar; bir kısım gıda teröristleri kimyasal katkılarla toplumun sağlığını kökünden dinamitlerken neden piyasada yoklar? 

Neden tedavi eden eczaneye bu kadar yakınlar da hasta eden gıda işine bu denli uzaklar? İkisi de sağlığın en önemli iki yapı taşı değil mi?

Unvanlarında sadece filanca hastalık uzmanı değil; filanca sağlığı..., mesela çocuk sağlığı ve hastalıkları uzmanı yazmıyor mu hekimlerin?

Öyleyse bizi iyileştirmek onların görevleri de hastalıklara karşı korumak değil mi? 

Niye sağlıktaki yüzlerce suistimali en fazla bir - iki kişi duyuruyor halka, gerisi neden hep sus pus vaziyetinde? 

Ağır yan etkili bir ilaç piyasaya sürüldüğünde neden sadece ve en fazla geri toplatılıyor; insan sağlığı bu kadar mı ucuzdur? Niçin o firma kökten kapatılmıyor, en ağır cezalar verilmiyor?

Soruyorum:

Neden tek bir doktor bile bitkisel karışım, yani bitki özlü şifa karışımları hiç önermiyor?

Niye adeta tüm hekimler bitkilere karşı bu kadar kayıtsız, hatta düşman tavırlıdır? Bitki çer - çöp olarak görülüyor da bu yüzden hekimliğin şanına halel mi getiriyor yoksa?

İlaç yokken asırlardır insanların bitkilerle şifa bulduğu tarihsel gerçeği neden yok sayılıyor?

İnsanların bitkilerle ucuza ve yan etkisiz iyileşmesi hekimlikle özdeş hale gelen kimyevi ve ağır yan etkili ilaçlardan niye daha az değerlidir?

Tedavi neden eşittir ilaçtır sadece?

Nane, limon, ılık su ve bal türü karışımların gribe iyi geldiğini dünya alem bilir! Niye her grip için anında ilaç yazılır yıllardır; niye bu tür zararsız ve ucuz yollar tavsiye edilmez?

"Antibiyotik gripte vs. etkisiz" demeye başlayan hekimler neden yıllardır bu gerçeği bugünkü kadar halka duyurmamışlardır, niye bile bile susmuşlardır?

Neden önüne gelen her grip vakasına bile bu ilaçtan vermişlerdir öyleyse?

"Madem artık halk öğrendi bu gerçeği, madem artık mızrak sığmıyor çuvala, bari biz de bu kervana katılalım, hiç olmazsa zevahiri kurtaralım" mıdır bu günkü çıkışların esas manası?

Ya da, "Herkes kafasına göre ilaç almamalı, doktor kontrolü şart" sık çıkışlarının esas gayesi; "İlaç mutlaka hekim kontrolünde kullanılmalı, böylece hekimlik bu alandaki ayrıcalıklı mesleki tekelini korumalı, halk hekimsiz de iyileşebildiğini asla öğrenmemeli" kaygısı mıdır?

Bitkilerle de iyileşildiği gerçeği hekimliğin prestijini, ilaçla sağladığı tekelciliğini, bu konudaki köklü ayrıcalığını sarsar; yoksa esas neden bu mudur?