Önemi dolayısı ile çok sık bahsediyorum!

Kavramsallaştırma çok hayatidir! Oysa çok yüzeysel düşüncelerle ve çok kolay kavramsallaştırma yapıyoruz! Çoğu kavramsallaştırmayı bizler bile yapmıyoruz; bunları bilinçli eller sinsi emelleri için üretip salıyorlar toplumun içine! Sonra bunlar bütün beyinlerde virüs gibi çoğalıyor; tüm algıları, düşünceleri, duyguları, hatta davranışları ele geçirmeye başlıyor!

Ne acıdır ki ülkemiz bu konunun öneminden hala habersiz! Ne bu savaşa karşı anti savaş birimleri var ne de zihinleri bu virüslerden temizleyen bir anti psikolojik çalışma! Bunu nacizane ben yapmaya çalışıyorum! ( Şu enaniyete bakın; "ben" :) )

Bu zehirli kavramsallaştırmalardan birisi de aşk ile ilgili! Birileri Allah'a olan yoğun sevgilerini (sırf yoğunluğu vurgulamak adına) "aşk" kavramıyla nitelendiriyorlar! "Bizim ki sizinki gibi sevgi değil; daha ilerisi; aşk boyutunda" demek için!

Oysa aşk sevginin ileri boyutlusu değildir; hastalıklı ve şehvetli halidir. Sevginin daha ileri boyutlu olanı fazla sevgidir, yoğun sevgidir, saf sevgidir, gerçek sevgidir vs; ama asla aşk değildir!

Bu zaman zaman öyle bir noktaya varıyor ki çoğu mütedeyyin yazar bile hayatın anlamı aşktır diyebiliyor! Sorduğunuzda ise devreye hemen hile-i şerriye mantığı giriyor ve, "Siz bizim aşktan ne kastettiğimizi anlamıyorsunuz" deniyor!

"Ben senin niyetini bilmem kardeşim; ben senin somut, dışa yansıyan hatana bakarım. Topluma senin görünmeyen niyetinin bir katkısı yok; ama alenen sebep olduğun hatalı algıların çok zararı var" diyorum, bu gibilere!

Daha önce birkaç yazımda aşkın aslında süslenmiş şehvet olduğunu yazdım; bunun delillerini de verdim. Bu algının hala ayakta durabilmesinin mantık temellerini çürüttüm; sadece -o da şimdilik- alışkanlık ve kuru inat temeli üzerinde ayakta durmaya devam ediyor.

Allah sevgisine bazılarınca "Allah aşkı" deniyor, malum!

Yoğun Allah sevgisine "Allah aşkı" dediğinizde sadece aşk gibi kirlenmiş ve cinsellikle özdeş algılanır hale gelmiş bir kavramı uygunsuz bir yerde kullanmış olmakla, böylece negatif çağrışımlara yol açmış olmakla kalmazsınız; aşkı sınıflandırmış, başka aşkların da bulunduğunu yani şeytanın süslü aşk oyununu kabul etmiş olursunuz!

Bu durumda tek gerçek aşk Allah aşkı falan denilmesinin bir anlamı da kalmamış olur!

Siz zaten böyle tanımlamakla baştan başka aşkların da gerçek olduğunu kabul etmiş olursunuz!