O ülkede birçok kurumun bütçesi birçok ülke bütçesinden, yine bir kısım üniversitelerinin bütçesi de birçok bakanlık bütçesinden büyük olsun!

Ama o ülkede;

Algı oluşturarak zihin inşa eden, böylece zihinlerimizi ele geçiren her türlü bozuk algılarla bir devlet memuru olan Kastamonulu İzzet hoca,

Bilinçaltımızı programlayan sinsi subliminal tehditlerle bir okulda rehberlik uzmanı olan Adıyamanlı İdris hoca,

Tıp gibi çok hayati, sağlığımızı emanet ettiğimiz bir alandaki sömürü ve suistimallerle Kayserili Ahmet Rasim Hoca,

Niye bir türlü daha iyi değiliz, imkanlar arttığı halde niye hastalıklar artıyor gibi unutulan, unutturulan sorularla Kemal hoca,

Diyet adı altındaki sıkıntılarla Elazığlı Canan hanım,

Her sorunun başı derin iman eksikliği diyerek çoğu imani nitelikli olan 300 küsur eserle ve dünya çapındaki bedelsiz din - iman hizmetiyle Tokatlı Adnan hoca,

Koca eğitim sektöründeki dağ gibi sorunlarla sadece gazeteci Abbas bey vs. uğraşıyorsa o ülkenin vay haline!

En çok kitabı akademisyenleri yazmıyorsa, en çok buluşu mühendislik fakülteleri vs. değil de avamdan birileri üretiyorsa o ülkenin vay haline! 

Belgesel yayınları izlenmiyor; bol aşk sahneli, aile içi ensest ilişki özendirici yoz diziler en rağbet gören yapımlarsa, 

Bilgi ve kültür içerikli eserleri ikinci baskıyı bile yapmıyor, aşk hayatın anlamı mesajı veren, duygu sömürüsü yapan romanlar satış rekorları kırıyorsa ve kimse bunu sorgulamıyorsa,

Yıllardır tek bir filozof bile yetiştiremiyorsa o ülkenin vay haline!

Algının,

Subliminal tehditlerin,

Sorgulamanın,

Antitezlerin,

Düşüncenin,

Fikir üretiminin, 

Anti düşüncelerin,

Sistematik çalışan kurum ve kuruluşlarını üretememiş,

Üniversitelerinin sadece bütçe tükettiği,

Siyasi düşünce kuruluşlarının herkesin bildiği üç - beş afaki bilgiyle analizler yaptığı,

Gazete köşelerinin istisnasız tamamında günlük siyasi ve yanlı bakış açısı ekseninde kaleme alınmış dedikoduların işlendiği,

Kitapların test kitaplarına dönüştüğü, gençlerin kitap okumak ve birikim sahibi olmak yerine test kitaplarıyla iştigal eder hale geldiği,

Gelecek kaygısı içine itilmiş, "Doğru şık A, yok ya B" demeye mahkum edilen gençlerin sadece beyinlerinin köreltildiği, enerjilerinin tüketildiği,

Kitabevlerinin tamamına yakınının test ve kırtasiye dükkanına evrildiği,

Asgari eğitimini zaman içinde 12 yıla çıkardığı, eğitim yıllarca sürdüğü halde kitap okuma oranının bir gram artırılamadığı bir ülkenin vay haline!