***

"İnsanlar çok fazla tanımlamalara takıldıkları için bakış açıları da dar oluyor" diyor; İngiltere'de mesleğini icra eden değerli meslektaşım ve dostum Çetin Alkan!

Çok doğru!

Tanımlama, kavramlar, standartlar, literatür arasına sıkışan beyinler çok yönlü düşünemez ve üretemez hale dönüşüyor. Bu yüzden üniversitelerimizden çok fazla özgün insan ve öncü anlayışlar, yeni, yenilikçi modeller, derin ve farklı bakış açıları vs. çıkmıyor.

***

Malum!

Dünya gizli dinleme skandallarıyla çalkalanıyor.

Dinlerseniz; dinlenirsiniz!

Ee, "İncittiğiniz yerden incinirsiniz" diyor Mevlana!

Tavsiyem şu: Dinleme; dinlerler!

***

"Araç kaza yaptı, hırsız kasayı çaldı" olgularının ana haber bültenlerine konu olduğu ülkede sadece beyinsel formatlama yapılıyordur!

"Haber yapıyoruz" teranesi işin göz boyayan ambalajıdır sadece!

Senin haber yapman benim ülkemin anasını ağlatma hakkını vermez sana! Benim ülkem senin ucuz haberlerindeki sinsi ve şerli maksattan daha az değerli değildir çünkü! 

70 milyonluk ve 700 bin küsur metrekarelik koca bir ülkede araç kaza da yapar bir kaç hırsız kasa da çalar!

Bunlarda haber değeri olan nedir?

Daha doğrusu sizin bu ülkeyle derdiniz nedir?

Otuz küsur kötü haberin yanında göstermelik bir - iki iyi haber verenler habercilik değil; sadece beyinsel ve ruhsal formatlama işi yapıyordur!

Sonucu ise zindana dönmüş kapler, gerilmiş, ümidini yitirmiş, birbirine şüpheyle ve nefretle bakar hale gelmiş ruhlar; kaygı, panik, öfke, hırçınlık ve agresiflik dolu, ya evde ya trafikte ya orada burada birbirine patlayan insanlar; yani duyguları, ruhu, moral değerleri harap düşmüş bir toplum!

Bu olgu PKK'dan bile daha tehlikelidir.

Birinin adını "terör" diyerek doğru koyduk ama öbürünü hala "basın özgürlüğü" vs. diyerek yanlış tanımlıyoruz!

Oysa milletin genlerini korumak, toplumun kodlarına sahip çıkmak amaçlarının ne olduğu belirsiz (aslında belli) olan ve bu hakkı sürekli suistimal eden, bu hakkı sadece tek yanlı işleterek toplumu tükenmişlik sendromuna doğru hızla taşıyarak ruhları, aile yapısını, duyguları, gelecek algımızı, ortak paydalarımızı ve insani duygularımızı formatlayan kuruluşların basın özgürlüğü teranesini korumaktan daha hayatidir.

Basın özgürlüğü adam gibi iş yapıldığında bu hakkı vermeli, aksi halde suistimal kategorisine sokulmalı ve gereken yapılmalı!