Moda adı altında ve rol model vasıtasıyla kadınının evvela dış görüntüsünü erkeksi bir fiziksel görünüme çevirdiler. Atletik vücutlar, dar kalçalar, erkeksi giyim şekilleri, kısa saçlar vs.

Daha sonra sert mizaçlı, katı ve kaba tutumlu, gergin, tartışmacı, laf sokan, asla altta kalmayan, agresif karakterleri ideal rol - model karakterleri olarak sürekli telkin ettiler.

Kadınsılığı çağrıştıran her şeyi aşağıladılar, açık yahut gizli olarak yerdiler. Mesela hanımefendiliği ve ev hanımlığı rolünü! Birini saflık; diğerini de enayilik olarak tanıttılar!

Bu süreç sonunda erkekteki kadın algısı da değişti haliyle! Kadın değişir de kadın algısı değişmez mi!

Algı değişince anlayışlar ve zihin yapıları da dönüştü. Kadına eskisi kadar değer veremeyen, saygı duyamayan, bunda zorlanan, kadını sadece basit heveslerinin anlık tatmin aracı haline indirgemiş yeni bir erkeklik anlayışı ikame oldu yerine!

Süreç şöyle işledi:

Önce kadının fiziksel görünümü erkekleştirildi.

Buna bağlı olarak ve diğer destekleyici yaklaşımlarla kadınların karakter yapısı, huy ve mizaçları erkekleştirildi.

Kaba, ters, sert, agresif vs. Naiflikten, hanımlıktan, incelikten, zerafetten, saygıdan, anlayışlı olmaktan saflık ve enayilik olarak bahsedilir oldu! Bunların tüm insanlara, en çok da kadına yaraşır, onun özüne en uygun düşen huylar olduğu unutturuldu.

Yeme kültürünü bozarak sağlığı, hastalık algısı inşa ederek ruhları alt üst eden statüko kadının genleriyle oynayarak karakterleri de mahvetti. Bu ruh daha kolay strese giren, daha çabuk örselenen, daha çabuk tükenen; yani ruhsal ve bedensel sıkıntılara daha açık hale getirildi.

Bu sinsice kurgulanmış süreç sonunda ruhlar bozuldu, beden sağlığı yitirildi, yerleşik huylar bozuldu, aile kurumları sarsıldı.

Doğasına yabancılaştığı için ruhu kendisine düşman olan ve bin bir sıkıntı silahıyla kendisine saldırmaya başlayan insanoğlu bu sesi kesebilmek ve bir an olsun huzuru bulabilmek adına arayışlara, mesela daha çok tüketime vs. yönlendi haliyle. Bu çılgın tüketim eğiliminden her türlü değer de nasibini aldı!

Artık kadın evde yemek yaparken bunu kolay kolay hazmedemiyor. Çünkü erkeksi bir formata dönüşmüş olan ruhu bu eylemi eskide kalmış doğal kadınlık rolüne mahsus işler olarak görüyor, küçümsüyor.

İş yerinde patronuna sabahtan akşama dek her türlü hizmeti eden ve bununla övünen kadın sıra eşine gelince iki kere üst üste çay verse geriliyor, "Kalk kendin al" diyor yahut dememek için kendisini zar zor tutuyor, aşağılık kompleksine giriyor.

Patronunun azarını çeken kadın eşi hafif sesini yükseltse açıyor ağzını, yumuyor gözünü, burnundan getiriyor!

Erkeksi kadınların kadınsı erkek beklentisi erkeklerin en hassas yanları olan erkekliklerine saldırı gibi algılanıyor, hemen savunma sistemleri giriyor haliyle devreye! Çatışma daha da alevleniyor! 

Eskiden böyle değildi. Kadın kadınlığını biliyordu erkek erkekliğini! Ne kadınlarda erkekleşme sevdası ne de erkeklerde erkekliklerini mufaza ihtiyacı vardı! Saldırı varken savunma ihtiyacı olur ancak!

Kadın erkekle yapabiliyordu. Birbirini tamamlıyorlardı çünkü. Ama "erkeksi erkeklerle" klasik erkekler anlaşamıyor aynı çatı altında artık. Çünkü evlilik çatısı iki erkeğe göre değil! Bu doğa bu aşınmayı kaldırmıyor! Evlik bir kadınla bir erkeğe göre! Hatta evlilik kadın gibi kadınla erkek gibi erkeğe göre!

Erkek kadınsı kadın özlemiyle kadından soğuyor; kadınsı erkekler ise orijinal erkeklerden haz etmez hale geliyor; ama katlanıyorlar bir biçimde! Ya da boşanıyorlar!

Doğa yani hamur bozuldu, evlilik mayası pek tutmuyor artık bu yüzden!

Çözüm kadının kadınsı doğal rolüne geri dönmesinde, erkeğin ise biraz değişerek daha bilinçli erkek karakterine yani ileriye doğru azıcık daha evrimleşmesinde.

Birisi biraz geriye gidecek; diğeri ise biraz daha ileriye! Ortak ve doğal yol ancak böyle bulunacak!