İki gün çocuklar okula gitmeseler de karla - kışla yani yaşamın özüyle tanışsalar ne çıkar! O iki günde verdiğiniz hangi hayati bilgiden mahrum kalırlar?

Hesap makinesi devrinde çarpım tablosu ezberleten sistem Allah'ın yılda bir kere bahşettiği kış mevsiminden nasıl daha eğitici olabilir!

Statüko benim verdiğimin dışında bir şey alırlar falan diyerek insanlara özgürce yaşayacakları tek bir istisna gün bırakmamaya ahdetmiş adeta!

Kitapçı dükkanlarını kırtasiye mağazalarına dönüştüren, bilgiyi yok ederek teste çeviren sistem kışı ve doğayı da dört duvarlı hapishaneleri andıran sınıflara yenik düşürdü.

Bilgi içimizi, kapitalizm dışımızı zenginleştirmeyi vaat eder. Bizler ise iki servetten en pahalı olanını seçmişiz!

Cumartesi de çalış, hem de sekiz yetmez on saat... Kar yağsın aman bir gün kalma yine okula git... Sonuç? Artan şiddet, çocuk yaşlara kadar düşen madde kullanımı, kliniklere yığılan bunalımlı insan öbekleri. Ömür törpüsü bu mengenenin adı ise üretim ve eğitim!

Nüfus kaça katladı, eğitim süresi kaça katladı ama hala bir Farabi, bir Ali Kuşçu çıkmıyorsa dur, düşün ve sorgula artık!

Okumayı öğret ve geri çekil... Gerisi eğitim değil şartlandırmadır!

Eğitim bize eğitimi sadece verileni almak olarak öğretiyor. Bunu yaparken kainatı, kendimizi, hayatı okumaktan mahrum ediyor! Tüm zamanımızı ve enerjimizi çalıyor.

Okumayı müfredata, almayı sadece öğretmenin vermesine indirgeyen bu suni sistem bizleri kış, tabiat, sosyal çevre, hayat gibi asıl eğitici kaynaklardan uzak tutarak mahrum ediyor. Sonra da artık tamam oldu diyerek bizi topluma salıyor.

Sadece okuma ve yazmayı öğret, sonra da geri çekil. Gerisi şartlandırmadır! Gerisi -haşa- "Allah eksik bıraktı, biz tamamlıyoruz" demedir!