İKİ VAKAYA BAK, GERİSİNİ ANLA

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

İKİ VAKAYA BAK, GERİSİNİ ANLA

12/12/2013

X Üniversite üçüncü sınıf öğrencisi. Neşeli, esprili, aksanı şirin ve sevimli bir genç kız. 1 yıllık bir arkadaşlığı olmuş. "Nereden oldu, nasıl oldu, bilemedim. Şimdi de peşimi bırakmıyor" diyor. Polise de gitmiş, bir şey olmayınca bir şey yapamayız denilmiş. Korunmak için illa ki bir şey olması mı, önce zarar görmem mi gerekiyor diyor! Burası Türkiye diyorum içimden! Lakin somut yani harekete geçmiş bir tehdit vs. yok, bu bakımdan gayet rahat görünüyor! Bir yol gösterin, bir akıl verin, bu işten nasıl sıyrılabilirim diye gelmiş kliniğe. Konuşursam belki bana bir yol gösterirler diyerek!

"Kimseye akıl vermeyin, siz akıl hocası değilsiniz" diyen üniversitedeki hocalar geldi gözümün önüne! Kişiler çaresiz kalıyor bazen, o çaresizlik içinde var olan olasılıkları ve gerçekleri bulanık görüyor! Dışarıdan bakan güvenilir birisinden net bir gözle rehberlik de istiyor sizden! Böyle bir talep de var, böyle bir ihtiyaç var... Ama hocalara göre akıl hocası olunmamalı! Bu alanda pratik sahanın gerçeklerlerinden kopma ve teoriyi hayatın kendisi sanma rutin bir durum; görüyorsunuz!

Kapıdan adım atana hasta muamelesi çekmeye hazır statüko hemen depresyon ilaçları başlamış tabi! Kaçırır mı! Artık buralara gelmiş olmak hastalığın en temel kriteri olmuş! Masum bir duruşla, anlamaya çalışan ve garipseyen bir eda ile "çok şaşırdım buna" diyor. "Bana ilaç yazdılar, ben hasta değilim ki, ben başkasının benle olan sorunu için geldim, sorun başkasında ama beni hasta saydılar" diyor.

Bunu derken ki alaycı gülümsemesi, garipseyen yüz ifadesi yardım sunma pozisyonunda olan beni de mahcup etti! "Sizler yani yardım sunma pozisyonunda olanlar bu kadar garip ve mantık dışı işleri yapabiliyorsunuz demek ki" der gibi geldi bana, alındım biraz. Bu işte rolüm olmasa bile yine de içinde olduğum sistem adına mahcup oldum, ezildim, kendimi suçlu gibi hissettim!

Bir başkası sonra! O da kadın! Orta yaşın üstünde! Ev hanımı! Köyde yaşıyor! Okulundaki bayan öğretmen çocuğunu sınıfın önünde yerin dibine sokmuş. Hocam yapmayın - etmeyin diye konuşmaya gittiğinde kendisi de aynı muameleye maruz kalmış! Hem de çok ağır. Onun yerine benim savcılığa gidesim geldi, o kadar! Müdür vs. de devreye girmiş, sonra oradan da ağır bir hakarete maruz kalmış! Düpedüz okuldan çok ağır küfür ve hakaretle kovulmuş!

Depresyon tedavisi başlanmış ona da! Buna şaşırdınız değil mi? Ben buna şaşırmadım! Nelerini gördüğüm için bu resim genel manzara yanında bir nebze de olsa makul duruyor! Diğerlerinin yanında yani, onlara bakınca, onlara göre!

Bunlar gibi sayısız örnekler!

Sonra bu rutine binmiş yanlışlar geçer ülke ve dünya istatistiklerine! Başlarlar bu sefer de üst perdeden "dünyada ruh sağlığı sorunları hızla yaygınlaşıyor, istatistikler bunu gösteriyor" propagandasına!

Statüko sadece hasta olmayan kişilere hasta muamelesi çekmekle, sağlam kişilere ilaçlı tedavi gereken hasta gözüyle bakmakla yetinmiyor; ülkeleri, devletleri, istatistikleri de aldatıyor!

Sonra başlıyor; dünyada depresyon salgını var, ruhsal sorunlar hızla artıyor, ülkeler bu alana acil kaynak ayırmalı telkinleri!

Yorum Yaz

2184 kez okundu. Yazarlar