ASLI DA NORMAL ZIDDI DA! HER ŞEY BİRBİRİNE MUHTAÇ

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

ASLI DA NORMAL ZIDDI DA! HER ŞEY BİRBİRİNE MUHTAÇ

04/02/2014

Gece normal, gündüz normal

Siyah normal, beyaz normal. İkisi de renk çünkü!

Sıcak normal, soğuk da...

Uzun normal de kısa değil mi... O da bir uzunluk çeşidi.

Gitmek de var gelmek de... Sürekli gittiğinizi ama hiç dönmediğinizi bir düşünsenize...

Almak da normal vermek de. Hep verseniz ama hiç almasanız?

Doğmak da normal ölmek de...

İyi de var şu hayatta kötü de. Kötü olmasa iyi olur mu! Kötü olduğu için iyi iyi olmuştur zaten. İkisi de bir olma biçimidir. Birisi varlığı için diğerine muhtaçtır. Her şeyde hayır vardır lafı boş mu sanıyorsunuz!

Konuşmak da bir tepki biçimidir susmak da!

Islak da vardır kuru olmak da!

Sert de bir maddenin halidir yumuşaklık da...

Düz de mevcuttur eğri de. Düz olmasaydı eğriye eğri nasıl derdik!

Her şey zıddı ile vardır. Zıddı olmasaydı hiçbir şey olmazdı!

Bir hali iyi olan hiçbir şeyin zıddı kötü değildir.

Özlemek de normaldir özlememek de...

Kaygı da normaldir, korku da! Her duygu yaşanmak içindir. Yaşanan, yaşamın içinde olan hiçbir duygu anormal değildir. Hele hele zıddı normal olan bir duygunun kendisi asla anormal değildir.

Sevinç normaldir de üzüntü değil midir?

Evet değildir.

Niye her şey zıddı ile var olduğu halde, neden aslı normal olanın zıddı da normal olduğu halde bu kural, bu gerçek psikiyatriye gelince bir anda değişir?

Statüko böyle istiyor çünkü, ondan! Başka türlü nasıl sorun yaratacak! Sorun üretemeyince neyi tedavi etmeye çalışacak! Tedavi etmeyince nasıl var olacak!

Neşe normal ama hüzün değil!

Cesaret normal ama korku değil!

Rahatlık normal ama kaygı değil!

Oysa her duygu, her duygu durum şekli normaldir. Hepsi bir duygu biçimidir. Hepsi yaşanmak için vardır.

Üzüntü varsa bu, üzüntü denilen duygunun yaşanma vaktinin geldiğini gösterir sadece; hasta olduğumuzu değil! Derdiniz varsa dert yaşama vaktiniz gelmiştir en fazla! Her şeyin bir vakti vardır şu hayatta! Yağmurun bile... Hatta dalından düşecek bir yaprağın dahi...

Her duygu vakti geldiği için yaşanır; başka bir sebeple değil!

Her duygu normaldir. Çünkü her duygu adı üzerinde duygudur. Duygu normaldir çünkü!

Ama şiddetli ise?

Şiddet ve derece bir duygunun doğal yaşanma evreleridir.

Yürümek de normaldir koşmak da! Hızlı yürümek de normaldir ağır yürümek de. Hepsi yürümenin doğal evreleridir. İnsan bazen hızlı bazen de yavaş yürür. Bu başka türlü nasıl olacak? Sürekli aynı hızda yürüdüğünüzü hayal edin!

İnsan bazen yürür, bazen koşar. Bazen de emekler.

Bu üç hareket etme şekli en tabii yürüme halleridir.

Hareket de normaldir durmak da. Bazen fazla durur insan, bazen az hareket eder, bazen de çok...

Bir duygunun şiddeti arttığında niteliği değişmez! Sevginin azı da sevgidir çoğu da... Hüznün, üzüntünün de böyledir... Çünkü o da tıpkı sevgi gibi bir duygu biçimidir sadece!

Grip bazen hafif seyreder bazen ağır. Ağır grip de griptir; hafifi de!

Ama hafif üzüntü duygudur; ağırı depresyondur diyorlar. Desinler... Onlara bakma sen! Onlara göre sadece ağırı değil, hafifi bile depresyondur. Hafif seyreden depresyon diyorlar ona da! Hatta hiç belirti yaşamıyorsan bile sen depresyonda olabilirsin onlara göre. Bunun adı da ya maskelidir ya da atipik... Aslında onların mantığı ve yaklaşımı atipik!

Böyle yaklaşmasalar nasıl hastalık üretecekler?

Hastalık üretmeseler neyi tedavi edecekler?

Tedavi etmeseler nasıl var olup da ayakta kalabilecekler?

Yorum Yaz

2756 kez okundu. Yazarlar