Değerli olan hiç bir şey insanın ayağına bu denli gitmez. Değerli olanın müşterisi ayağına hem de Bağdat'tan gelir. Değerli olan tüm saygınlığıyla, bütün heybetiyle yerinde durmalıdır. Gerçekten ihtiyacını duyan, bunu hisseden, buna talip olan samimiyet ücretiyle gitmeli ve onu oradan almalıdır.

İsteyene istemeyene, talep edene etmeyene sürekli din pazarlamaya çalışan ileti ve paylaşımlar samimiyeti yok ediyor. Din algısını ayağa düşürüyor. Tepkilere, olumsuz reflekslere, inatla uzak duruşlara ve kaçışlara yol açıyor. Çünkü talep yokken ısrarla yapılan teklif bunlara yol açar. Zoraki yedirilen her yemek kusturur. Ve yemeğe karşı nahoş duygular meydana getirir.

Din talep edilene sunulmalıdır. Peygamberimiz de böyle yapmıştır. Bilmeye bildirmiş, duymayana bir kez duyurmuş, sonrasını onların talebine ve tercihine havale etmiştir. Mekke yahut Şam yoluna oturmuş, sabahtan akşama dek gelip geçen her Kervan'a din, ayet, hadis anlatmamıştır.

Din bir tercih ve kişisel yaşantı meselesidir. Bu denli alenileşmemelidir. Dikkat edilirse din facebookta ve twıtırda vs alenileştikçe samimiyetsiz dindarlıklar artıyor. Bu tutum dini mahrem evinden çıkararak alenileştirme çabası saf, samimi, ihlaslı olması gereken dindarlığın genetiğini bozuyor. 

Yirmi dört saat dini içerikli ileti paylaşmayı cihat zanneden ucuz mücahitler türedi. Bir haksızlık ve zulüm gördü mü arazi olan, bu süreç geçer geçmez piyasaya çıkıp millete din - iman dersi veren, nefsinin her fısıldadığını dini gerçek sanan bir kesim türedi.

Dindarlık algısı basitleşiyor, dini değerler ayağa düşüyor; birilerinin yaşamı sadece dini propagandaya indirgeyen ucuz ve sığ algıları nedeniyle.

Propaganda niyetleri ve iradeleri baskı altına alır, ifsat eder. Şartlanma ve alışkanlık doğurur, samimiyeti bozar! Alışkanlık arttıkça şuur azalır. Oysa din şuur ister, şuurlu işleri, işlerin şuurlu yapılmasını hedefler. Bir makine gibi şartlanma ve alışma nedeniyle yapılan otomatik işleri önemsemez o!

Propaganda üç kişiyi şartlayarak beri çekerken beş kişiyi daha fazla uzağa iter. O yüzden dinde teklif vardır; telkin yoktur. Teklif haberdar eder, düşünmeye, özgür iradeye bağlı bir seçim için fırsat sunar. Telkin ise zihni baskı altına alır, zorunlu yönelişlere yol açar, riyakarıkları besler. İçi boş, bütünle olan bağını koparmış, ibadete vs. indirgenmiş tuhaf dindarlıklar üretir. Bakın çevrenize; ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız!

Facebook vs ortak yaşam alanımızdır. Bir nevi sokaktır, mahalledir. Burada her kesimden, her görüşten insan yaşar. Burada onların gözünün içine parmak sokar gibi şeyler yapmak kul hakkıdır. Onları rızaları olmadan bombardımana tutmak ve rahatsız etmektir en basitiyle. Kul hakkı müslümanın hakkı demek değildir, insanın hakkı demektir. 

Gazali amel zayıfladıkça söz ön plana geçer der. Herkes ameliyle uğraşmalı, sözü bu denli öne çıkarmamalıdır.  

Sosyal platformlar hepimizin oortak yaşam sahasıdır. Burada ortak olan dürüstlük, saygı, hoşgörü gibi evrensel değerler ön planda tutulmalıdır. Din herkesin özel, mahrem alanıdır. Dinde gösterişe müsaade edilmemiştir. Ulu orta sergilenen dini paylaşımlar gösterişe yol açar. Hiç bir kimse yirmi dört saat ateizm propagandası yapmazken birilerinin sürekli dindarlık telkini yapması sosyal hayatın kuşatıcı ve her kesimi bağrında barındırıcı iç dengesiyle ve yapısıyla uygun düşmez. Bu adil de değildir. "Senin dinin sana benim dinim bana" demeyi öğütleyen bir dinin hedefi mesajı bir kez duyurmak, sonra da saygı duymak, kişilerin tercihine bırakmaktır. Hidayet Allah'tandır. Sürekli telkin sadece tebliğ etmeyecek, hidayeti de biz sağlayacağız demenin, Allah'tan (haşa) rol çalmaya çalışmanın üstü kapalı ifadesidir ayrıca.

Sık sık yapılan her şey telkindir. Dinde telkin yoktur, tebliğ vardır. Tebliğ duymayana duyurmak demektir. Ona isteği olup olmamasına bakmaksızın yirmi dört saat ayet hadis öğretmek için çırpınmak demek değildir. Telkin dinde zorlama yoktur ayetine muhalif hareket etmek yani zorlamak demektir. Zihinleri zorlamaktır bu. En ağır zorlama türü zihinleri baskı altına alarak zorlamaktır. Her zorlama samimiyetsiz yönelişler doğurur; riyakar dindarlık anlayışları inşa eder.

İçimizden geleni yapmayı dini bir gerçeklik sanan, nefsinin fısıldadıklarını kutsal doğrular zanneden, bu arada en temel dini hükümlerle ve ilkelerle bile çelişen ama bu umurunda olmayan, tebliğ değil telkin eden, böylece şartlandıran, dini ayağa düşüren, soğutan, iten, uzaklaştıran, samimiyetsiz yönelişler oluşturan ve riyakar dindarlık anlayışları türeten, velhasıl dinin de dindarlığın da kodlarını bozan, kuşluk vakti namazını kaçırmayan lakin yanında adam doğrasalar selamün aleykum deyip geçen garip, tuhaf, ilginç, çelişkilerle uyum sağlamış hormonlu yapılar oluşturan vahim bir hatanın içinde yüzüyoruz; haberimiz yok.