BİLDİRİ YAYINLAYAN PSİKİYATRİ LOBİSİNE CEVAP

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

BİLDİRİ YAYINLAYAN PSİKİYATRİ LOBİSİNE CEVAP

08/04/2014

"Psikofarmakoloji Derneği ise konu ile ilgili basın açıklamalarını dönem dönem yaparak, bir taraftan kamuoyunu bilgilendirmeye çalışırken diğer yandan Sağlık Bakanlığı ve SGK gibi otoritelere görüşleri ile ilgili raporlar sundu.

Nitekim Psikofarmakoloji Derneği'nin de katkıları ile Sağlık Bakanlığı reçetesiz ilaç satışını yasakladı.

Kongre düzenleme kurulundan yapılan açıklamada şunlar kaydedildi:

Antidepresanlar çoğu kez ve reçetesiz olarak insanların günlük basit sıkıntı ve psikolojik problemlerini aşmak için gereksiz yere ve reçetesiz kullandığından, antidepresanların etkisiz olduğu ya da konulan depresyon klinik tanısının abartıldığı ve gereğinden fazla tanı konarak (over-diagnosed) ilaç israfına yol açıldığı haklı itirazları kamuoyunda ve basında çeşitli vesilelerde dile getirilmiş ve bu durum gerçekten antidepresan kullanması gereken bazı depresyon hastalarının da ilaçlarını bırakmaları gibi riskli sonuçlar doğurmuştur.

Çünkü depresyonun en önemli komplikasyonu intihardır. İntihar, geri dönüşü olmayan bir durumdur. İntiharın ‘pardonu' olmaz!

Psikiyatristler tarafından teşhis edilen "majör depresyon"da yaşam boyu yaklaşık %50 intihar riski ile seyretmekte ve majör depresyon hastalarının %10-15 i intihar ile kaybedildiği bilimsel bir gerçektir.

Bütün bunlar depresyon tedavisinin ne kadar hızlı ve etkili bir tarzda ve bu alanda deneyimli, eğitimli ve yetkin uzmanlar tarafından yapılması gerektiğini gösteren bilimsel verilerdir.

Uluslararası Pazarlama Servisi (IMS) verilerine göre Türkiye'de antidepresan tüketimi 2003 yılında 14.238 milyon kutu iken, 2008 yılında 31.302 milyon kutu ile %120 oranında artmıştır." (www.ahmetrasimkucusta.com)

ÇOK BASİT CEVAPLARI

Antidepresan kullanımındaki bu fahiş ilaç artışının nedeni major depresyon mudur?

"Depresyon tedavisinin süratle yapılması" demek en az 6 ay kullanılması gereken ilaçlar vermek demek midir?

Ruhsal sorunlarda ilaçsız tedavi tedavi değil midir? Ruhsal tedavi sadece ilaç demek midir? İlaç vermeyince tedavi yapılmamış mı oluyor? Öleyse size göre psikolojik sorun = hastalık, tedavi = ilaç demek; öyle mi?

İlacı ihmal edince olmuyor, sorun oluyor da senelerdir terapiyi, danışmanlığı, psikolojik desteği, algıyı, düşünceyi vs. ihmal edince niye sorun olmuyor? İlaç olamzsa olmaz da bunlar değil mi?

Daha da önemlisi psikiyatristlerin major dediklerinin yüzde kaçı gerçekte majordur kaçı kocasını geçen hafta kaybetmiş bir kadının yasıdır?

Ben psikiyatri kliniğinden çıkan ve teşhiş almış kişilerin gerçekte yüzde beşinin hasta olduğunu, ancak yüzde beşinin klinik bir tablo taşıdığını iddia ediyorum; var mısınız araştırmaya?

"Bu alandaki ilacı başkası yazmasın, bu alanda sadece biz söz sahibi olalım" ve, "İntihar riski var, öyleyse yazdığımız her ilacı devlet kuruşuna kadar ödesin" mesajı veren kurnaz bildirinizde alandaki vahim sorunlara neden hiç yer vermiyorsunuz?

Psikiyatrinin 100 kişiden 12'sine doğru teşhis koyması da araştırma sonucu değil mi; o araştırma sonucu üvey evlat mı; ona neden yer vermiyorsunuz hiç?

Major depresyon türünde yüzde elli intihar riski var demek hemen her soruna üç dakikada ilaç dayamayı nasıl meşru hale getirebilir?

Majorda yüzde elli intihar riski olması "intihara pardon denilemez" demenizi meşru kılıyor da bu ilaçların zaten intihar düşüncesine yol açmasına, bunun prospektusunda bile açıkça yazmasına, buna rağmen psikiyatristlerce peynir ekmek gibi reçete edilmesine neden çıtınız çıkmıyor? Yoksa ilaç marifetiyle oluşan artış oranı masum bir intihar türü müdür size göre?

Kaç kişi bu ilaçlar nedeniyle intihar etti sadece son bir yıl içinde, basına yansıdı, o zaman niçin arazi oldunuz?

Hem bu alanda yapılan araştırma sonuçlarına nasıl güvenebiliriz artık? Hele hele onca olup bitenden ve işin içine bir sürü başka (ekonomik vs) değişkenler girdiğini çok iyi bildikten sonra?

Ruhsal sorunlara yıllardır doku ve organ sorunu gibi yaklaşılmasına,

İlaç + terapi olması gereken bütüncül ruhsal tedavilerin yıllardır sadece ilaç boyutlu yani eksik yürütülmesine,

Bu yüzden bir türlü iyileşemeyen kişilere ve yılan hikayesi misali uzayan tedavilere,

Bu sebeple artan fahiş ilaç giderlerine,

Batıda tamamen organik bir hastalık olan kanserde bile psikolojik destek verilirken ülkemizde hala psikiyatride bile, ruhsal (psikolojik) denilen sorunlarda bile bundan imtina edilmesine,

Bunun psikiyatristlerin inisiyatifine (keyfine) amade olmasına verecek bir cevabınız var mı?

Bırakın bu hataların vebalini alan dışı hekimlerin sırtına yıkmayı ve "millet kendisi alıyor" diyerek hedef saptırmayı; göz boyamayın artık.

Psikolojik dediğiniz tedaviyi senelerdir sadece ilaca indirgeyip yani yarım bırakıp acıları uzatarak,

Böylece "iyileşemiyorum" algısı yaratarak ve bu algıyı besleyerek,

Tedaviyi ilaca indirgeyip ilaç giderlerini şişirerek, tüyü bitmemiş yetimin hakkını israf ederek,

Her sorunu hastalık kabul ederek, en temel hastalık kriterlerini bile artık yok sayarak, en alakasız (iletişimsel, konuşma, okul sorunu vb) sorunlara bile antidepresan vererek,

"İlacını değiştirdik" diyerek ama esasında ilacın sadece ticari adını değiştirerek, böylece milleti kandırarak, bir 6 ayını da öyle çalarak,

Dozunda başlanmış bir kutu ilaç yetecekken ilacı düşük dozlu tutup 3 - 4 kutu antidepresan vererek (farklı ticari markalarda. Ama 4 farklı ilaç vermiş havası yaratarak)

Ve daha bir sürü hatanızla - günahınızla vebaliniz çok büyük, bunu artık anlayın...

Hem de çok büyük!

Yorum Yaz

2285 kez okundu. Yazarlar