SON GÜNLERDE ÇOK KÖTÜYÜM, PSİKOLOGLA KONUŞMAM LAZIM

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

SON GÜNLERDE ÇOK KÖTÜYÜM, PSİKOLOGLA KONUŞMAM LAZIM

09/04/2014

"Bugün çok kötüyüm psikologla konuşmam lazım" modası başladı son dönemde! Bir gün de bir şeyi yerinde ve doğru kullansak şaşacağım! Rahatlatma servisiyiz sanki! Ya iş son raddeye gelince psikoloğa gideriz. O zaman da işi o noktaya getiren biz değilmişiz gibi anında şifa bekleriz. On yılın etkisini on dakikada üzerimizden atmaya çalışırız. Bu olmayınca psikoloğu beğenmeyiz bu sefer de!

Bugün kötüysen yarın iyi olursun, acelen ne, bekle azıcık!

Hem kötü olduğunu nereden biliyorsun; belki iyisin sana öyle geliyor?

Ne kadar kolay tanımlıyoruz kendimizi! Hemen, ayaküstü! En insani duygu durumdan kolayca kötüyüm sonucunu çıkarabiliyoruz! Oysa hiç bir duygu durum kötü değildir; dolayısı ile kötü olduğumuzu göstermez!

Ufacık bir gülümseme yahut iyilik görsek ne kadar iyi insan deriz hemen.

Ufacık bir hata gördüğümüzde ise bu kişi anında ya adi olur ya da şerefsiz.

Ne kadar kolay tanımlıyoruz her şeyi.

Tanımlama aslında bilgi ihtiyacından doğuyor. Bilgi azaldıkça tanımlama eğilimi artıyor. Bu kültür ve eğitim düzeyi düşük toplumlarda çok fazladır. Dedikoduda da böyledir; aynı işlevi görür. Aynı psikolojik ihtiyacın ürünüdür.

Bugün kötüyüm...

Başına "çok" ibaresini koymak zaten moda!

Sırf bu ağız alışkanlığı ürünü olan "çok" ibaresi yüzünden abartılı teşhisler alan yığınla insan vardır.

Kötüyüm yerine çok kötüyüm diye tarif ettiği için kendisini! Depresyon denilecekken major denilmesi türünden yani...

Sadece biz kendimizi böyle tanımlarız oysa. Gerçekte kötü falan değilizdir. Sadece bize bunu böyle öğretmişlerdir. Bir kısım duygulara iyi, bir kısmına da kötü diyerek...

Kötüyüm dediğinizde yaşadığınız şeyler nelerdir?

Üzüntü

Sıkıntı

Ağlama hissi

Hatta belki de ağlama...

Buna benzer bir kaç şey daha!

Bunların nesi ve neresi kötüdür?

Bunlar en insani duygular ve tepkiler değil midir?

Üzülüyorsan kötü değilsin; sadece insani bir duygulanım yaşıyorsun! Kötüyüm sonucu ve anlamı çıkarmak senin kabahatin! Senin işgüzarlığın!

Sıkıntın mı var? Bunun kötü olduğunu kim söyledi sana?

Sorun bu duyguda değil; sorun bunu kötü bir süreç gibi algılamanda!

Seni sıkan ve boğan (boğma ve boğulma falan yok aslında) sıkıntın değil; bunun kötü bir durum olduğuna yönelik bilinçaltı programın! Hatalı algınla bunu sen açığa çıkarıp davet ediyorsun bilince!

Bunu inşa eden statükodur. Çevrendir. Sana akıl veren, kendisi her dakika üzüldüğü halde sana kırk yılın başında bir kerecik üzülmeyi çok gören, "Üzülme ya, abartma" diyen eşin dostundur. Kendileri abartırlar ama sana "abartma" derler genelde!

Ağlıyor musun son günlerde?

Ağlamanın nesi ve neresi kötü?

Ağlamak kötü değil; sen öyle bir mana çıkarıyorsun!

Ağlıyorsan sık sık son dönemde, demek ki ağlamaya ihtiyacın var son dönemde!

Ağlamaya ihtiyacın varsa son dönemde; ağlamalısın, ağlamalısın ki o ihtiyaç karşılanmalı son dönemde! Çünkü ihtiyaç son dönemde...

Öyle oluyor zaten!

Sen ağlamaya ihtiyacın olduğu halde ağlamayı anormal görüyor, bunu garipsiyorsun.

Asıl böyle bir ihtiyacın varken ağlayamamaktan korkmalısın!

Sistemin iyi çalışıyor bak; ihtiyacını karşılıyor, ona uygun tepkileri devreye sokabiliyor. Ağlamaya ihtiyacın var ve sen ağlıyorsun; ne mutlu iyi çalışan sistemine!

Sen sorun görüyorsun bunu sadece! Ve işin daha da garibi her gördüğünü doğru zannediyor, hiç sorgulamıyorsun kendini. Konu komşuyu, onu bunu sorgulamaktan kendini sorgulamaya sıra gelmiyor besbelli ki!

Halbuki sorun sadece gözlerinde!

Sorun bakış açında!

Bir de sorun; aklı evvel olan, yani sorunları abartıp milleti korkutmaktan, böylece kliniklere koşmalarını sağlamaktan kazanan statükoda!

Artık iki şeyi anlayın:

Psikolog günlük duygu durumlarınızda sizi rahatlatacak birisi değildir. Rahatlamanız için kitap okumak yahut yürüyüş yapmak çoğu zaman psikologtan daha iyi gelir. Kaldı ki rahatlamanız gerekmiyor; onu anlatmaya çalışıyorum!

Yazımın başında dediğim gibi:

Acelen ne, ne bu telaş!

Bu ne panik böyle!

Bekle biraz; zaten iki gün sonra rahatlayacaksın! İki gün sonra rahatlamak normal; şuan rahatlamak anormal asıl... Onun için zaten iki gün sonra rahatlayabiliyorsun ancak; ama ne kadar uğraşsan da bunu şuan başaramıyorsun; anla...

Kötüyüm demeyi bırak artık; kötü falan değilsin sen!

Sadece bir duygusal süreç yaşıyorsun!

Yaşadığın sadece bir duygusal süreç...

Kötüyüm derken tek tek saydığın şeyler de kötülüğün emareleri değil; birer duygu sadece!

Evet hepsi birer duygu sadece...

Duygudan korkulur mu? Bir duygu durumuna kötü denilir mi?

Duygulara iyi duygu - kötü duygu denir mi?

Denir tabi!

Onları doğasına uygun bir şekilde doğru tanımazsan denilir elbet!

Zaten sen de öyle yapıyorsun; diyorsun işte!

Deme artık, bırak bu huyunu!

Zaten ne çekiyorsa ya huyundan ya suyundan çekiyor insanoğlu!