Ya hocam yağlı yediğim zamanlarda içimde böyle heyecan oluyordu bir de çok strestli olduğum anlarda. İşim masa başı 16 saat. Gittim doktora verdi hemen antidepresanı, hayatımda yaşamadığım şeyleri yaşadım..

Sadece içimde bir heyecan oluyordu, bir de daha önce tekrar tekrar yaşadığım dramatik bir olay vardı yine yaşar mıyım diye endişe ediyordum..

Birileri bana panik atağın çok kötü bir şey olduğunu anlattı hep sokakta bayılmalar, falan filan. Doktor da bana direkt heyecan oluyorsa sende panik ataksın psikiyatriste git dedi. Sonra hocam psikiyatriste gittim, ben onu psikolog ile karıştırdım. Herşeyi anlattım çocukluğumu falan Konu konuyu açtı, 6. histen bahsettim ona, dedim hocam bazen de bir şey olmadan hissedebiliyorum arada.. Bana mümkün değil diyerek tanıya a tipik psikoz yazdı.. Depresif nöbet , EVHAM HASTALIĞI YAZDI. Olay ordan sonra koptu.

A tipik psikozu bir araştırdım ki..

Akıl hastalığı...

O insanların rahatsızlıklarını okudum bu sefer doktor böyle dediyse bunlar bende de olacak diye düşündüm. Çünkü doktor ne derse doğrudur diye bir algı vardı bende..

Mesela kişi diyor ki; Çıldırmaktan korkuyorum.. O an benim de aklıma geliyor, ya bende çıldırırsam..

Delirirsem falan..

Sonra doktor dedi bana o tanıyı yazmak zorundayım ilaç yazmak için, sende sadece depresif nöbet var

İlac içmeye başladıktan 20 gün sonra içimde bir sıkıntı girdi yok böyle bir duygu..

O kadar kötü oldum ki..

Doktora dedim ki ( asistan ) böyle böyle daha ağır ilaç veririm sana geçer dedi

Onları içmeye başladım bu sefer ( yeşil reçeteli )

Prof. vardı onunla görüştüm. Dedi ben buradan senin ilaçlık durumun olmadığını anlıyorum o salak sana nasıl o ilaçları verdi hemen anında bırak dedi

Bu adam da psikiyatrist diğeri de..

O da anksiyete tanısı koydı. Anksiyete nedir diye araştırdığımda, anksiyete tanısında olan insanların şikayetlerini okudum ve bunlar bende de olacak diye bir algı oluştu bende.. Mesela biri diyor deli olmaktan korkuyorum diğeri diyor aileme zarar vermekten korkuyorum onları okudukça bunlar bende kaygı yaratmaya başladı..

Doktora dedim bana bakın benim psikoza benzer halim var mı.. Konuşmamdan anlarsınız. Dedi ben onu yazmak zorundayım başın ağrırsa da onu yazmak zorundayım ama içime yer etti bi defa.

Bu süreçte bir arkadaşım geldi dedi bana bende şizofren olurum diye çok korkuyorum... Bende de anksiyete var. bu sefer bu olay aklıma takıldı.

Sırf içimde ufak bir heycanı bu kadar büyütüp, bu tanıları koydular. Panik atak ile ilgili ne bir çarpıntı oldu ne başka bir şey. Yani dediklerinin hiç biri olmadı. O sorular aklımda kaldı ama!

Şimdi bendeki takıntıya dönüşen soru şu oldu: Ben akıl hastası olur muyum sahi? Bu düşünce ve takıntılı endişe bana gittiğim psikiyatristlerin armağanı!"

SONUÇ

Psikiyatri iki dakikada koyduğu uyduruk teşhislerle böyle ne acılara, ne olmayan sorunları kalıcı sorunlar haline getirmeye sebep oluyor, bir bilseniz! Böyle binlerce hikaye var. Onun için tekrar ediyorum:

Oluşturduğu hastalık algısıyla binlerce kişiyi soruların ve sorunların kucağına iten, zihinleri yaşanılan doğal psikolojilerin üzerine kilitleyerek sürecin daha fazla derinleşmesine yol açan, basit, dönemsel ve doğası gereği geçici sıkıntılar için bile koydukları çelişkili teşhislerle ve yazdıkları ağır dozlu ilaçlarla sadece kafaları karıştırmayan, beyin kimyalarını da allak pullak eden mevcut psikiyatri derhal yasaklanmalıdır.