Koca Irak ordusunun ele başları satın alındı muhtemelen. Böylece 5000 kişi karşısında duramadı; tankı topu uçağı olan koca bir ordu. Hem de bir gün bile! Haliyle IŞİD durdurulamıyor algısı yaratıldı. Bu oyunla akabinde planlanan gelişmelere meşruiyet yaratıldı. "Sonuç kaçınılmaz, yapacak pek bir şey yok" mesajı verildi zihinlere!

IŞİD önden yol açtı. Bu fırsatı değerlendiren Barzani kritik bölgelere kolaylıkla el koydu. Ve açıklama yaptı hemen arkasından: "Girdiğimiz, ele geçirdiğimiz bölgelerden çıkmayacağız" diye!

Bu arada Türkiye, bizden habersiz kuş uçmaz dediği bölgede tuhaf bir biçimde konsolosluğunun kapısına dayanmayınca fark edemediği IŞİD marifetli rehine gelişmesiyle pasif bir konuma razı edildi. Ülkemiz halkı da bu şekilde ikna edildi.

Akabinde beklenen açıklama geldi:

"Kürdistan bizim kardeşimiz" diye!

Oysa Kürdistan daha düne kadar büyük tehlikeydi ve biz Irak'ın toprak bütünlüğüne çok hassastık. Üstelik de son derece saygılıydık bu hususa! Kara gün fırsatçısı olduk bir anda! BOB böyle istiyordu muhtemelen!

Bu coğrafyada kimin eli kimin cebinde, kim aslında ne, ne aslında nasıl, belli değil. Bu mümkün de değil!

Büyük plan nasıl da işletiliyor, değil mi! Her şey nasıl da sindire sindire oluyor, görüyorsunuz! Birden olsa kusma refleksi devreye girebilir. O yüzden suyu ısıtarak kurbağanın tepkileri duyarsızlaştırılıyor önce! Gerisi çocuk oyuncağı kalıyor haliyle! Zihinler hazırlandığında, potansiyel (riskli) refleksler köreltildiğinde geriye halk adına sadece kuru kalabalıklar kalıyor nasıl olsa! Kuru kalabalıktan gelebilecek olan tek tepki kuru gürültü olur!