Bilinç dışına ya da altına itmek itilen şeylerin orada kendi kendine yok olması demek değildir. Bilakis oradan bizi etkilemeye, hatta bu etkisini günden güne artırmaya devam etmesi demektir. Bilinçaltına itilen duygular, anılar, itkiler, arzular, eğilimler vs. genellikle bilince kılık değiştirerek çıkar. Sözgelimi başınız ağrır, kendinizi sebepsiz yere bunalmış hissedersiniz, durup dururken moraliniz düşer, hiç bir görünür neden yok dediğiniz halde karamsarlaşırsınız vs. Bir de bir uzmana giderseniz bu süreçte yaşadığınız bu sıkıntının adı birden ya depresyon hastalığı olur ya panik atak bozukluğu ya da başka bir şey!

Bu etkiyi yok etmek, içimizde biriken ve psikolojimizi zehirleyen bu duygusal atığı yok etmek, bunun için de dışarıya akıtmak gerekir. Akıtmak ancak yüzleşmekle mümkündür. Her yüzleşme işi cesaret, güven, mahremiyet ister. Bunun için ise bu işin uzmanı olan profesyonel bir el gerekir. Bu kişi profesyonel manada bir psikologtur.

Anlatamadıklarımız, soramadıklarımız, ifade ederek paylaşamadıklarımız, velhasıl bir çok gerekçeyle içimizde saklı tuttuklarımız içimizde kala kala bayatlıyor, derken ruhumuzu zehirlemeye başlıyor. Kısa sürede zehirli bir atığa dönüşüyor bu birikim. Adı şu ya da bu olan çoğu sıkıntı ve sorunun altında aslında bunlar yatıyor.

Gizli, karmakarışık iç dünyamızla güven, rahatlık ve mahremiyet sağlayan bir psikolog nezaretinde yüzleşmek sözü edilen duygusal zehri dışa akıtmak oluyor. İşte o zaman büyük bir duygusal yük kalkıyor üstümüzden. Sonra ise arada hiçbir alaka ve bağ yok sandığımız nice sorun birden ortadan kaybolup gidiveriyor.

Günümüzde psikoloğun bu esas işlevi unutulmaya yüz tuttu. Herkes psikoloğu sorunu olunca gidilen ve sorununu çözen teknik bir kişi olarak sınırlı bir biçimde algılıyor artık. Daha doğru bir anlatımla psikolog psikiyatrist gibi algılanır ve sadece bu sınırlı yönünden yararlanılır hale geldi. Bunda psikologlardaki psikiyatristlik özentisinin, bahsini ettiğim işlevi Güzin Ablalık olarak görmelerinin, dolayısı ile bu işi basit algılamalarının ve bu yazıda bahsini ettiğim kapalı bir toplumda yaşama faktörünün rolü oldukça fazladır. Bugün psikologluk bu ve benzeri nedenlerle sadece klinik yardımla özdeş algılanır bir hale gelmiş durumdadır. Ruhsal yardım ilaca, psikologluğun bu mühim işlevi de klinik yardıma indirgenmiş haldedir.