Cihat hakkındaki tartışmalar hep dinde cihat vardır ile dinde cihat savaş değildir klişesinin ötesine hiç geçemedi. Savaşmak cihat değilse nedir sorusunun cevabı pek aranmadı!

Allah'ın sık öğütlediği, aksini sürekli yerdiği ve eleştirdiği akıl aracını kullanmayan, beynini yaratıcı ile kendisi arasında aracı / put edindiği bir "efendi hazretlerine" ipotek etmiş, sadece körlemesine bir şekilde atalarını izleyen bazı akımlar cihadı yanlış telakki ederek motomot günümüze de uyarlama peşindedir. Bu, çoğu kişinin malumu olan bir gerçektir. IŞİD bunun güncel nitelikli tipik bir örneğidir.

Bunlar için cihat at sırtında Allah Allah nidaları atarak yığınla kelle kesmek, bu şekilde zorlayarak ve dayatarak dini yaymaya çabalamaktır. Çünkü onlara göre eski devirlerde hep böyle olmuştur.

Oysa hemen gözümüzde canlanan bu kılıçla savaş gerçek cihat olan "iletişimsel metotla tebliğ" e yol açmak amacıyla yapılmıştır.

Malum, eski devirlerin despot rejimlerinde ve bağnaz dünya görüşleri ortamında günümüzdeki manada bir özgürlük olmadığı, demokratik bir şekilde tebliğ çalışmasına izin verilmediği, bu yolu açmak amacıyla ancak savaşmak gerektiği için savaşılmıştır. Yani savaş cihadın bizatihi kendisi değildir; ona ortam hazırlayan bir ön aşamadır. Gerek olunca bu ön aşamaya ihtiyaç duyulur. Gerek yoksa gerçek cihat olan iletişimsel tebliğ yapılır ki gerçek cihat da zaten budur.

Evet... Cihat kılıçla yapılmaz. Tekrar ediyorum: Eski devirlerle ilgili hemen gözümüzde canlanan kılıçlı cihatlar cihadın bizatihi kendisi değildi, sadece akla ve gönle kapı açan iletişimsel tebliğ cihadına giden yoldaki fiziki engelleri kaldırma çabasıydı.

Bu çaba tebliğe dayalı olan iletişimsel cihat için gerekli olan yolu açan, bu yoldaki fiziki manileri kaldırmayı ve hak sözü özgür sinelerle buluşturmayı amaçlayan bir ön temizleme aşamaydı sadece!

Kelle keserek, korku ve tehditle dini tebliğ yapılmaz. Din iradeye dayalı, samimi niyete dayalı bir tercih olgusudur! İman ihlasa dayanan bir niyet işidir. Sadece Allah için olursa geçerlidir. Bunun olabilmesi için ise hür bir iradeye gerek vardır. Bırakın tehdidi, korkutmayı ve dayatmayı; en basit bir psikolojik zorlama bile bu süreci ifsat eder. Sonucu geçersiz kılar. O sebeple "dinde zorlama yoktur" denilmiştir Kur'anda... Eğer kelle kesmek cihat olsaydı tüm iradeler ifsat olurdu ve kişiler Allah için değil de kelle korkusu için iman  ederdi ki bunun Allah nazarında en ufak bir değeri bulunmazdı. Bu sadece şirk olurdu!

Hem bu sevdirmez, nefret ettirir, yaklaştırmaz, uzaklaştırırdı. Oysa Allah, "Sözün en güzeliyle anlat" diyor Kur'anda! "Sen sadece tebliğ et, hidayet Allah'tandır" diyor. Kılıç ve zor kullanmak sadece Allah'a ait olan bir rolü çalmaya kalkışmak yani hidayete de talip olmak demektir.

Öyleyse cihat ilimle, fikirle, akılla ve iletişimle yapılan mücadeledir. Cihat sadece bir tebliğ faaliyetidir. Savaş şayet bu dini tebliğ etme çabasına mani olan fiziki bir engel varsa (düşman, ordu, baskı, despotizm, kral hükümranlığı vb. gibi) ancak o zaman devreye giren bir ön "yol açma" aşamasıdır sadece! Sözü sinlere götürmek için yoldaki fiili manileri kaldırma aşamasıdır. 

Günümüzde bu yaklaşıma mani bir fiziki engel olmadığı, her şey sözün en güzeliyle tebliğ yapmaya yani cihada son derece uygun olduğu için kılıçla yol açmaya da, uygun ortam oluşturmaya da gerek yoktur. Çünkü bu manada gerekli olan tüm yollar sonuna dek açıktır. Bu durumda günümüzde gereken tek şey zihne ve kalbe girecek olan hak sözün en güzeliyle tebliğ yapmak, mücahede (cihat) etmek, gayret göstermektir.