Oysa ben olsaydım böylesi bir ilişkiden, duyguya bu denli anlam yükleyen bir kişiden her zaman için tedirgin olurdum. Duyguya bu denli anlam yüklemek ciddi bir risktir. Tüm yatırımını gözü kapalı olarak sadece bir duygusuna (sevgisine) bakarak yapan birisi bu sektördeki ufacık bir krizde (bunun garantisi yoktur) tüm servetini kaybetmeye mahkum kalacak demektir.

Bu bağlamda;

Eşinize vs "Beni seviyor musun" diye sorduğunuzda "Tabi ki seviyorum, sevmeseydim şuan senin yanında olmazdım ki" demesi soran kişi için güzel bir cevap mıdır yoksa kötü bir yanıt mı? Bence bu feci bir yanıttır, üzücüdür, düşündürücüdür, çok kötüdür. Velev ki duygular gerçek bile olsa. Neden sizce?

Kadın sevdiğini, sevmeseydi eşiyle / partneriyle birlikte zaten olamayacağını söylüyor.

Oysa kadın sevgiden başka bir duygu, mesela vefa, merhamet vs hissi tanımadığının ipucunu ele veriyor.

"Sevgim sürerse senleyim, ama biterse eyvallah derim" demiş oluyor, kendi hislerini baz alıyor, böylece esasında ilişkisindeki bencilliğini ortaya koyuyor.

Ama hem kadın hem de erkek bunun farkında değil, güya bağlılık vurgulanıyor.

Adam da garibim tek bir pamuk ipliğine bağlı olan ilişkisi hakkında duyduğu bu kendini ele veren sözden ötürü seviniyor! Yani harç bitti, yapı paydos...

Bazı konuşmaların satır arası bilinçaltımızı ele verir. İçimizdeki eğilimleri, oluşumları, niyet ve yönelimleri, kişiliğimizin temel yapı taşlarını açığa çıkarır. Bunu doğru algılamak da mümkündür hatalı okumak da! Doğru algıladığımızda ortaya farklı bir süreç çıkacaktır, yanlış yorumladığımızda ise daha başka sonuçlar.

İnsan hayatında tek önemli duygu sevgi değildir. Vefa, merhamet gibi duygular da en az sevgi kadar özeldir, önemlidir. Sadece sevgiyi önemsemek en başta bu iki insani duygu olmak üzere diğerlerini çiğneyerek geçip gitmek demektir. Bu duyguların budandığı / çiğnendiği bir ilişkide ve binyede tek başına sevgi duygusunun mutluluk getirebilmesi pek mümkün değildir. En azından orta ve uzun vadede!