STATÜKONUN SİNSİ TUZAĞINA DİKKAT

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

STATÜKONUN SİNSİ TUZAĞINA DİKKAT

08/04/2015

Çoğu psikolog o kadar yüzeysel, o denli sığ, o denli taklitçi bir mesleki anlayışa sahiptir ki! Hemen hepsinin diline doladığı ve tıpkı papağan gibi sürekli tekrar ettikleri bir ifade vardır: Terapi zordur, herkes yapamaz, uzun eğitim süreci gerekir! Ha bir de kendileri de bu süreçten geçmeliymiş. Sanki bu süreçten geçince hemen her şeyi bir çırpıda kavrayıverecekler! Oysa bu bir hekim kanser sürecinden geçmeden onkolog olamaz demek kader abestir!

Gerçekten de çoğu psikolog çok cahildir. Çünkü taklitçidir, sorgulamazlar, ezbercidirler. Çoğunun iyi bir fakülteden alınmış iyi bir psikolojik donanımı / alt yapısı da yoktur. Üç kurs belgesiyle bu açığı kapadığını zannetmenin egosuyla piyasada ahkam keserler.

Fakültede terapiyle ilgili bir sürü ders görürler, en az 4 ay psikoterapi dersi alırlar ama bunu beğenmezler; 15 gün bir kursa gidip de bunların kısa ve basit bir tekrarını yapınca her şeyi öğrendiklerini zannederler.

Bu o denli cahilane bir iddia, bu söylem o denli sakıncalı bir savdır ki! Cahilane bir söylemdir çünkü gerçeği yansıtmaz. Bu işin doğasından hiç haberdar olmamakla ilgili, sadece kendisine ezberletileni tekrar etmeye dayalı bir yaklaşım sorunudur.

Terapi zormuş, uzun eğitim süreci gerektirirmiş! Bunu diyenler 4 yıllık eğitimi terapi için kısa bulurlar ama 3 aylık paralı terapi kurslarını terapistlik için genelde yeterli sayarlar. Bunu diyenlere göre terapi sadece uzun eğitim işidir. Uzun eğitim dedikleri eğitim aslında sadece kısa değildir, aynı zamanda bilinenlerin bir başka tekrarından ibarettir. Üzerine ücret ödendiği için bu kısa süre uzun, bu basit tekrar önemli bir eğitim gibi algılanır.

Bir kere terapistlik uzun ya da kısa, masa başı eğitim işi değildir; terapistlik işin içinde öğrenilen bir ustalık - çıraklık işidir. İlk başta fakülteyi bitirince çırak olursunuz; işin içinde, vaka göre göre ustalaşırsınız. Uzun eğitimle terapist olunmaz, çünkü terapistlik kuru eğitim işi değildir. Sanayideki ustalık işidir. Aracın altına girerek, her gün beş - on araç tamir ederek öğrenilir.

Terapiyi uzun eğitim işi gibi sunmak terapiyi alternatif bir metot olmaktan uzak tutmak isteyen psikiyatristlerin ezberidir. Uzun eğitim gerekecek, böylece bu eğitimi çok az kişi alabilecek, haliyle piyasada bu işi yapan daha az sayıda uzman kalacak! Böylece ilacın, hekimliğin tahtı korunmuş, bu kartele ciddi ve etkili bir alternatif çıkmamış olacak. Bu iddia terapiyi inkar ederek alandan kovamayacaklarını iyi bilenlerin zordur diyerek alandan ekarte etme taktiklerinin ürünüdür.

Terapi uzun eğitim işidir demekle kalmazlar ayrıca zordur da derler! Bu da ancak diplomalı cehaletle mümkün olan bir diğer yalan söylemdir. Bu kişiler terapi zordur genellemesiyle tüm terapileri aynı kefeye koymaktadırlar. Bu tamekse at sepete yaklaşımı ancak biz psikologlara mahsus koyu bir cehaletin ispatıdır. Psikiyatristler de böyle yaklaşır ancak onların bu tutumu onların cehaletinden değil; uyanıklığından kaynaklanır.

Oysa zor olan psikanalitik yönelimli terapidir. Onun da bilimsel geçerliliği zaten tartışmalıdır, pek kullanılmaz. En yaygın olarak kullanılan bilişsel davranışçı terapinin neresi zordur? Toplamı, tamamı 200 sayfalık ortalama bir kitapta anlatılır. Gerisi uygulama, deneyim işidir. Teorisi bu kadardır. On adet kursa gitmek on vaka kadar öğretici değildir oysa!

Ancak bu kurs aşıklarına göre üç kursa gidince on yıllık deneyime ulaşılmış olur! Oysa üç kurs bir saatlik deneyim etmez. Üç porsiyon yemeğin bir bardak su etmemesi gibi... Kurs ve terapi eğitimi dedikleri kısa süreli, basit bir teorik tekrar eğitimidir. Sadece koca fakülteyi ağaç altında sevgilisiyle el ele bitirmiş olanlarla derslerine kimya bölümünden yahut ilahiyattan hoca girerek mezun olanlara bir parça kuru bilgi kazandırır.

Diğer yandan bu ezberi sürekli tekrar ederek milleti babadan zengin, paralı kuru / teorik eğitimler almış, böylece bu hakkı sadece kendilerinde görerek piyasada az sayıda kalmak isteyen uyanık tıynetli sınırlı sayıdaki uzmana mahkum eden ezberciler tüm terapi metotlarının aşağı yukarı aynı sonucu verdiği sonucundan da habersizdirler.

Velhasıl "Terapi zordur, herkes yapamaz, uzun eğitim gerektirir" söylemi psikiyatristlerce icat edilmiş, kitleleri ilaçlı tedaviye mahkum etmek, alternatif psikoloji metotlarını yok etmek (ya da etki sahasını daraltmak / güdük bırakmak) amacıyla kullanılan sinsi bir söylemdir. Böylece hekimler sadece ilaç merkezli yürüttükleri ve aslında mecbur ve mahkum oldukları hatalı ruhsal yardımın "güya meşru" mazeretini de üretmiş olurlar. Bu sebeple sık sık "Ne yapalım ki, terapi yapan mı var piyasada" derler.

Çoğu psikolog bu tuzağa düşer, bu söylemi papağan gibi her fırsatta tekrar eder. Çoğu da bunu bilinçli yapar çünkü kendileri böyle teorik bir kursa gitmişlerdir, ellerine bir belge verilmiştir, bunu diplomadan bile çok önemserler, böylece piyasada az sayıda kalmak, beceriksizliklerini, yeteneksizliklerini bu şekilde sorun olmaktan çıkarmak isterler.

Terapi az teorik bilgi, ama daha fazla yetenek ve deneyim işidir. Deneyim bol bol kursa giderek değil; alanda çalışarak, vaka üstüne vaka görerek, en çok da kliniklerde kazanılır. Kliniklerde klinik uzman olunur. Sınıflarda ders görerek, bir vaka bile görmemiş hocaları dinleyerek değil!

Piyasaya çıkan her doktor başta yüzde yüz yeterli olmadığı gibi terapistler de ilk başta yeterli değildir. Bunun yolu sürekli paralı kurs tuzaklarıyla teori üstüne teori yüklemek değildir; izin vermek, ustalaşmaları için onlara imkan sağlamaktır.

Yorum Yaz

1318 kez okundu. Yazarlar