Ben hasta değilim!

Sadece bazı sorunlarım var!

Hatta bunlar sorun da değil!

Şayet doğru algılarsam tabi!

Ben hasta değilim!

Ben kötü değilim!

Bu sadece bir his!

Hislerime bakarak kendim hakkında karar veriyorum!

Oysa hisler çoğu zaman gerçeği yansıtmaz!

Ben şuan kendimi kötü hissettiğim halde muhtemelen iyiyim!

Velev ki hislerim beni bu sefer yanıltmadı, sahiden sıkıntılarım olsun hadi!

Bu yine de ben kötüyüm demek değil!

Bu sadece bazı duyguları yaşamam demek!

Hiç bir duygu hastalık değildir.

Hiç bir düşünce olumsuz değildir.

Duygu duygudur!

Düşünce düşüncedir.

Sorun benim bunlarla ilgilenmemdir.

İlgileniyorum çünkü bunları sorun, hastalık olarak görüyorum.

İnsan bir şeyi sorun / hastalık görür de beyni onlarla ilgilenmez mi!

Öyleyse beynimin bunlarla ilgilenmemesi için bu sorunların hastalık olmadığına ikna olmam lazım.

İkna için telkin almam gerekiyor.

İşte alıyorum şuan!

Ben hasta değilim.

Sadece bazı sıkıntılarım var!

O da sadece şuan için!

Hayat uzun! Bu uzun hayat içinde bu günler bir nokta kadar!

Noktaya odaklanırken bütünü gözardı ediyorum!

Gözüm, kulağım, böbreklerim her şeyim sağlamken sadece psikolojime saplanmış, orada kendi elimle kendimi boğuyorum.

Sürekli psikolojimin etrafında dönüyorum.

Psikolojimle yatıyor, psikolojimle kalkıyorum.

Böyle yaparken bu süreci aşmam mümkün olabilir mi!

Artık psikolojimle ilgilenmiyorum.

Az sıkıntı, çok sıkıntı... Fark görmüyorum!

Sıkıntı sıkıntıdır. Azı da çoğu da duygudur.

Düşünce düşüncedir. Olumlu olumsuz ayrımı yanlıştır.

Duyguya depresyon, düşünceye takıntı deme oyununa artık alet olmuyorum.

Duygularımdan, düşüncelerimden korkmuyorum.

Onlardan kaçmıyorum, onlarla savaşarak beynime yanlış mesajlar vermiyorum.

Artık onları kendi ellerimle beslemiyorum.

İnsan ya tanımadığından ya da yanlış tanıdığından korkarmış.

Ben artık sizden korkmuyorum.

Ey duygularım, ey ataklarım, ey takıntılarım; sizi artık seviyorum.

Çünkü ben sizi artık doğru tanıyorum.

Bunu yazın bir kağıda, günün muhtelif evrelerinde bu metni sık sık okuyun. Kazıyın bunu bilinçaltınıza... Bir süre sonra sonucunu görün!

Bunu relaks olarak, gülümseyerek yapın! Böylece bu telkini bedeninizle de destekleyin ki beyniniz için daha inandırıcı olsun!