ÇOCUKLUĞUMDAN KALAN PAZAR ŞARTLANMASI

Site Bilgi Panosu

“Eğer bir şey öğrenebileceksem en kötü düşmanımı dinlemek için yirmi mil yürürüm.” Gottfried Leibniz

Önerilen Linkler

Algı Tamircisi
www.izzetgullu.net

ÇOCUKLUĞUMDAN KALAN PAZAR ŞARTLANMASI

03/05/2015

Hep söylüyorum: Ruhsal hastalık denilen sorunlar beyindeki kimyasal bozulmayla yahut fiziksel anomaliyle ilgili birer hastalık değil; nadir durumlar dışında tamamen bir koşullanma sorunudur.

Tıpkı bir mahalleden geçerken köpek kovaladığında daha oradan her geçerken -velev ki köpek olmasa bile- içimize ansızın bir korku, endişe, panik duygusu çökmesi gibi! Biz oradan her geçtiğimizde hasta oluyor olamayız, öyle değil mi? Bakın korku, endişe, panik yaşamak için hasta olmanız gerekmiyor. Bu tür yaşantılar genelde koşullanma ile ortaya çıkıyor.

Küçükken bizle arkadaş gibi olan köyümüzün hocası bizi yetiştirmek için elinden geleni yapardı. Çok iyi anımsıyorum: Bir gün bizi kısa sürede hazırladı ve kandil gecesi köylünün önünde mevlit okuyacaktık! Bu yeni deneyim için çok gergindik, utangaç, ürkek bir halimiz vardı. Çünkü köyümüzde başarısız olunca dalga geçeceğini, bizi mahcup edeceğini iyi bildiğimiz kişiler vardı ve bu bizde endişe oluşturuyordu.

Neyse bu deneyim geldi çattı ve biz öncesinde yaşamaya başladığımız bu stresi programda da yaşadık! Hatta sonrasında da! O travmatik süreç bizde yerleşti. Bu yaşantıyla onu hatırlatan yer, mekan vs arasında beynimizde çağrışımsal bir bağ kuruldu.

Bu sebeple o gün bugündür köyümdeki camiye her gittiğimde kamet yapmam yahut mevlitlerde okumam teklif edilince organizmam o günkü tepkiyi verir. Hemen kaygılanırım, içime bir gerginlik, endişe, darlık çöker. Tıpkı o günkü gibi. Aynısı! Çünkü dedim ya, çocukken bu yaşantı hakkında bir koşullanma geçirmişim! Sistem bu deneyimi kaydetmiş, benzer bir uyarıcıyı aldığında yazılımındaki psikolojiyi hemen aktive ediyor.

İşte sizin sorunlarınız da böyle! Sizin de sisteminiz bazı şeyleri programladı, siz de bazen farkında bazen de farkında olmadan aldığınız uyarıcılarla bu yazılımı devreye sokuyorsunuz!

Yine orta okul - lise yıllarında şehirde yatılı okuduğum için köyüme her zaman gelemezdim. Geldiğim zamanlar ise Pazar akşamı olunca ertesi sabah gideceğim için içime bir sancı, darlık çöker; bir ateş, sıkıntı düşerdi.

Bu öyle noktalara gelirdi ki çoğu zaman okulu bırakıp köyüme geri dönmeyi düşünürdüm. Bu psikoloji benim beynimle ilgili değildi; köyümü, ailemi, köydeki sıcak gece oturmalarını - muhabbetlerini çok sevmem, duygusal tabiatlı biri, romantik bir yapıda olmamla ilgiliydi.

Aradan 20 seneden fazla zaman geçti. Halen her pazar günü, özellikle ikindiden sonra, en çok da akşam tıpkı çocukluğumdaki gibi bir ruh darlığı, ateş, sıkıntı çöker içime! Hala pazar günleri bende o çocukluk yıllarımdaki pazarlar gibi bir çağrışım yapmaya devam eder. Çünkü pazar günü bu duygularla koşullanmış bir kere! Pazar olması hemen bu duyguları davet ediyor artık, otomatik olarak! Sistem neden sonuç ilişkisini kurmuş, çoktan bir şartlanma programı oluşturmuş!

İşte sizlerin sorunu da böyle... Koşullanma sorunu! O ya da bu sebeple, bilerek veya bilmeden bir duygusal sıkıntı yaşadınız günün birinde! Korkarak, kaygı duyarak yaşadığınız için sistem bunu yerleştirdi beyninize ve bilinçaltınıza! Bazen dışınızdaki açık bazen de içten kaynaklı bilmediğiniz bir uyarıcı bu programı hemen aktive ediyor.

Size, bana, benzer şeyleri yaşayan hepimize bu mekanizmayı doğru tanımak, ortada bir hastalık olmadığını bilmek, bunun ferahlığıyla sistemin işleyişine saygı duymak, bu süreci sizde / bizde kaldığı sürece tebessümle misafir etmek, olgunlukla, soğukkanlılıkla karşılamak düşüyor.

Yorum Yaz

1206 kez okundu. Yazarlar