5 yaşında ana okuluyla başlayıp ortalama 22 yaşında bir meslek sahibi olmakla biten 17 yıllık oldukça uzun eğitim sürecinde hemen her gün kitapla iştigal ettirip de günde bir saat kitap okuma alışkanlığı kazandıramamak eğitim sistemimizin olağanüstü bir mucizesidir. Mucize normal dışı olay demektir. Bu, eşyanın tabiatına ters, oldukça anormal bir sonuçtur. Bu sonuç, tekrar edilen her şey alışkanlığa dönüşür prensibine rağmen, evet bu psikoloji yasasına rağmen ulusal eğitim sistemimizce gerçekleştirilmiştir.

Kapitalizm karşısına almaz, koltuğunun altına alarak etkisiz kılar. O kitap okumayın demez, kitabevlerinin kapısına kilit vurdurmaz! Sadece buraları kırtasiye, test, soru kitapçıklarıyla doldurarak amacına ulaşır. Kitaba karşı değildir ki o! Bakın bunlar da kitap!

Kapitalizm kitlelerin bir kısmını kitle iletişim araçlarıyla, bir kısmını ele geçirdiği bazı popüler din adamlarının kısmetine razı ol, şükret bak peygamber sadece hurma yerdi vb öğütleriyle, kalan kısmını da antidepresanlarla kontrolü altında tutar!

Ne asgari ücretin düşüklüğü ne karın tokluğuna çalıştığın 15 saat mesai ne buna müsaade eden sistem ne trafikteki keşmekeş ne ekranlarla sürekli yükseltilen beklentilerin ne de diğer koşullar! Bunların hiç bir rolü yok! Hiç bir şeye kızma, kızacaksan şayet kendine kız çünkü sorumlu sensin, tek sorumlu senin beynin, özellikle de içindeki kimya! O bozulmuş! Bahane arama, sorgulama, her şey güzel, sadece sen hastasın!