Bir otogalerinin parkına arabamı bıraktım. Ertesi gün geldim ne göreyim. Bakıyorum ediyorum arabam yok. Öğrendim ki adam yanlışlıkla benim arabayı satmış. Pişkin pişkin gülümseyerek parasını ödüycez, geri alamayız, müşteri Hatay'da, o da hurdaya vermiş diyor.

Yahu 2005 model araba, modeli yeni sayılmaz tamam da daha 78.000 km'de olan tertemiz bi araba hurdaya mı gider diyorum, alaycı bir şekilde gülümseyerek yapacak bişey yok diyor. Ara belki daha vermemiştir diyorum. Gizli saklı bir köşede telefonla arayıp gelerek yok, gitmiş diyor. Ve işim var diyerek çıkıp gidiyor.

Daha fazla bişey desem silah falan kullanır diyorum. Kendi dükkanı, haklı olur. Bu haklılık fikri onu cesaretli kılabilir. Bunu düşünüyorum. Aklıma ilk gelen yarın molotof hazırlayıp adamı çalışırken dükkanıyla beraber ateşe vermek.

Öyle kötü oldum ki. Az önce uyanınca farkettim. Allah'tan rüyaymış. Hala etkisi sürüyor. :) Cidden aynen bu rüyayı gördüm az önce.

Bir rüyayı böyle gerçekmiş gibi senaryolaştıran ne? Beynimiz. Beyin iyi bir senarist. Ve hasta olmadan, rüyadan bile bu kadar etkilenebiliyoruz. Bizi etkiliyor, o halde hastayız değil mi? Bize bunu diyenler de en az bu galerici kadar sahtekar.

Bu yazının "rüya" kısmına kadar siz de çok etkilendiniz. Sinirlendiniz, öfkelendiniz.

Neden?

Serotoniniz mi düştü?

Hasta mı oldunuz birden? Hani şu şu varsa hastaydık?

Nedeni sadece algı ve inanç.

Rüya olduğunu anlayınca içine girdiğiniz bu etkilenme birden yok oldu.

Sebebi ne?

Yine algı ve inanç.

Algı ortaya çıkardı, algı yok etti.

Hem de iki dakika içinde. Ne kadar sihirli bi güç değil mi?

Gerçek diye inanırken etkilendiniz, gerçek değilmiş diye inandınız, olay değil sadece inanç değişti belki ancak bu etkiden şimdi eser bile kalmadı.

Hastayım diye algıladığınız, öyle inandığınız için etkileniyorsunuz.

Hasta olmadığınızı, bunun beyninizin ve psikiyatrinin ortak bir senaryosu olduğunu, adeta bir rüya olduğunu öğrendiğinizde bu psikolojiden eser kalmayacak.

Evet.

Önce gerçek gibi algıladınız. Etkilendiniz. Gerçek değil de sadece bir rüya olduğunu öğrendiniz, bu etki anında yok oldu.

İşte gerek ortaya psikoloji çıkarmada gerekse o psikolojiyi anında yok etmede algının ve inancın gücü.

İşte bu şeytani statüko böylesi muazzam bir faktörü yok sayıyor.

"Serotonin sorunu bu" diyor.

Bu sebeple yaklaşımını sadece ilaca indirgiyor.

Fayda ortaya çıkmayınca da habire dozajla yani beyninizin ayarlarıyla oynuyor.

İyi niyet bunun neresinde?

Son olarak arabamı şimdi daha çok seviyorum. Demek ki farkına varabilmem, bu farkındalığımı tazeleyebilmem için bu korkuyu yaşamam gerekiyormuş. Korku sadece koruyan değil, aynı zamanda farkındalık da veren bir duygu.

Şimdi korkularımı daha çok seviyorum. Tavsiye ediyorum: Siz de çok sevin. Eminolun onu doğru tanısaydınız, statükoya inanıp da onu öcü zannetmeseydiniz siz de çok severdiniz.

Yorumlar